Take It To The Grave - Holy Grail

Slipping from conscious thought below the night

Silhouettes of karma spit fire in your eyes

Strike out in the dark, it all comes to light

Seeds you’ve sown that haunt you from the oath you tried to hide

Come on your cover’s blown

It’s never gonna let you go

Caught by the undertow

You said I’d never fight alone

Let’s refresh the vision, the vow we held as truth

When bloody fists have fallen is when the fight is through

Face the once decision, to die or carry on

It’s hard to think that nightfall is darkest before dawn

Come on your cover’s blown

It’s never gonna let you go

Caught by the undertow

You said I’d never fight alone

Drops of rain won’t chisel stone with single acts of violence

Keep raining, erode

Shards of pain won’t sear the soul when words are bound to silence

Keep raining, erode

Feel the candle burning, scorching from both sides

Impervious to dying, this torch will be held high

Give it up, leave your soul to rot, or see it through to the end

Break the oath, it’s breaking you

You can’t reach the top without expecting to fall

Drops of rain won’t chisel stone with single acts of violence

Keep raining, erode

Shards of pain won’t sear the soul when words are bound to silence

Keep raining, erode

We’ve seen it all, we’ve heard it all a hundred times

I’ve seen it all, but never saw the change in mind

Drops of rain won’t chisel stone with single acts of violence

Keep raining, erode

Shards of pain won’t sear the soul when words are bound to silence

Keep raining, erode

Uitglijden van bewuste gedachte onder de nacht

Silhouetten van karma spuwen vuur in je ogen

Schiet op in het donker, het komt allemaal aan het licht

Zaden die je hebt gezaaid die je achtervolgen door de eed die je probeerde te verbergen

Kom op, je dekmantel is opgeblazen

Het laat je nooit meer gaan

Gevangen door de onderstroom

Je zei dat ik nooit alleen zou vechten

Laten we de visie opfrissen, de gelofte die we als waarheid hebben gehouden

Als bloedige vuisten zijn gevallen, is het gevecht voorbij

Zie de eenmalige beslissing onder ogen: sterven of doorgaan

Het is moeilijk om te denken dat de avond het donkerst is voor zonsopgang

Kom op, je dekmantel is opgeblazen

Het laat je nooit meer gaan

Gevangen door de onderstroom

Je zei dat ik nooit alleen zou vechten

Regendruppels beitelen geen steen met enkele gewelddaden

Blijf regenen, eroderen

Scherven van pijn zullen de ziel niet verschroeien als woorden tot stilte zijn verplicht

Blijf regenen, eroderen

Voel de kaars branden, verschroeiend van beide kanten

Ongevoelig voor sterven, deze fakkel zal hoog worden gehouden

Geef het op, laat je ziel rotten of zorg ervoor dat het tot het einde komt

Breek de eed, het breekt je

Je kunt de top niet bereiken zonder te verwachten te vallen

Regendruppels beitelen geen steen met enkele gewelddaden

Blijf regenen, eroderen

Scherven van pijn zullen de ziel niet verschroeien als woorden tot stilte zijn verplicht

Blijf regenen, eroderen

We hebben het allemaal gezien, we hebben het al honderd keer gehoord

Ik heb het allemaal gezien, maar heb nooit de verandering in gedachten gezien

Regendruppels beitelen geen steen met enkele gewelddaden

Blijf regenen, eroderen

Scherven van pijn zullen de ziel niet verschroeien als woorden tot stilte zijn verplicht

Blijf regenen, eroderen