The Rose Of Rancid Petals - Hollow World

Her cold hand beckons for me

To step out from the light

To feel the breeze upon my face

To feel her kiss upon my cheek

Her arms wrapped tight around me

Her voice — whispering in my ear

Her fingers linked with mine

There is nothing to fear

I’ve become one with the cold

I want to die

I’m diving into the void

I want to die

I take her hand and follow on

Her bones are pressed against my palms

Her stench is rife within my nostrils

I find it oh so calming

She hands me roses full of thorns

Their petals rancid from the buds

I suddenly feel whole

She pulls my hands unto her sheath

Her robe drops down to her feet

I raise my fingers to her breast

Nothing but bones beneath her chest

One hand on my hip now waltzing

A dance with death is underway

Folding my knees beneath me

The temptress clad in sweet decay

Slowly she whispers «my name is Bella»

Torso is twisting under the pressure now

Eyes locked in furious gaze, unbroken

Reaching into my chest no words spoken

Coldness engulfing all that is felt

Darkness replacing all that I can see

All torment from me has been stripped

The solace I feel is her gift

I’ve become one with the cold

I want to die

I’m diving into the void

I want to die

I have embraced the coldness

And made deal with her

To take this life of torment

— Rip it from my chest within

I have engaged in a dance with death

To feel her lips upon my face

Haar koude hand wenkt naar mij

Om uit het licht te stappen

Om de bries op mijn gezicht te voelen

Om haar kus op mijn wang te voelen

Haar armen strak om me heen geslagen

Haar stem — fluisterend in mijn oor

Haar vingers verbonden met de mijne

Er is niets om bang voor te zijn

Ik ben één geworden met de kou

Ik wil sterven

Ik duik in de leegte

Ik wil sterven

Ik pak haar hand en ga verder

Haar botten worden tegen mijn handpalmen gedrukt

Haar stank is wijdverbreid in mijn neusgaten

Ik vind het oh zo rustgevend

Ze geeft me rozen vol doornen

Hun bloemblaadjes ranzig van de knoppen

Ik voel me ineens heel

Ze trekt mijn handen aan haar schede

Haar gewaad valt tot aan haar voeten

Ik hef mijn vingers op naar haar borst

Niets dan botten onder haar borst

Eén hand op mijn heup nu aan het walsen

Er is een dans met de dood aan de gang

Mijn knieën onder me vouwen

De verleidster gekleed in zoet verval

Langzaam fluistert ze «mijn naam is Bella»

Torso draait nu onder de druk

Ogen opgesloten in een woedende blik, ongebroken

In mijn borst reiken zonder woorden

Koudheid die alles overspoelt dat wordt gevoeld

Duisternis vervangt alles wat ik kan zien

Alle kwelling van mij is weggenomen

De troost die ik voel is haar geschenk

Ik ben één geworden met de kou

Ik wil sterven

Ik duik in de leegte

Ik wil sterven

Ik heb de kou omarmd

En maakte een deal met haar

Om dit leven van kwelling te nemen

— Scheur het van binnen uit mijn borst

Ik ben betrokken bij een dans met de dood

Om haar lippen op mijn gezicht te voelen