Summer Bones - Hit The Lights

In Ohio there’s a fire that burnt my summer bones

Hiding out beyond the tree lines

We’d sit for hours and watch them glow

Murder seconds in the playground across from Sherwood Park

Smoke ourselves to the filter

And swore we’d split as soon as winter starts

I used to know when I was home

I used to be invincible, so damn sure of everything

When time alone was so few and far between

We held the world

The world just got too heavy for me

Where do I go?

I’m so tired of the same roads

I know that it’s home but I can’t take the snow anymore

We had the fall and now it’s lost like everything

Just fell apart right in my arms, I got nothing to lose

We parked our car in the graveyard and drank away our lives

Tonight I’ll tear down the headstones we hid behind, one at a time

Where do I go?

I’m so tired of the same roads

I know that it’s home but I can’t take the snow anymore

We had the fall and now it’s lost like everything

Where do I go?

I’m so sick of the same roads

I know that it’s home but I can’t fake a smile anymore

We had the fall and now it’s lost like everything

Just fell apart right in my arms, I got nothing to lose

So impertinent when you look at it and I shouldn’t act

Like it’s all so tough, or it’s just too much

And I’ll toast to luck if this is as bad as it gets

Cause I got nothing to lose

In Ohio is er een vuur dat mijn zomerbotten heeft verbrand

Verscholen achter de boomgrenzen

We zouden uren zitten en kijken hoe ze gloeien

Moordseconden in de speeltuin tegenover Sherwood Park

Rook onszelf naar het filter

En zwoer dat we uit elkaar zouden gaan zodra de winter begint

Vroeger wist ik wanneer ik thuis was

Ik was altijd onoverwinnelijk, dus ik ben verdomd zeker van alles

Toen tijd alleen zo zeldzaam was

We hielden de wereld vast

De wereld werd me gewoon te zwaar

Waar ga ik heen?

Ik ben zo moe van dezelfde wegen

Ik weet dat het thuis is, maar ik kan de sneeuw niet meer aan

We hadden de herfst en nu is het verloren zoals alles

Ik viel gewoon uit elkaar in mijn armen, ik heb niets te verliezen

We parkeerden onze auto op het kerkhof en dronken ons leven weg

Vanavond breek ik de grafstenen waar we ons achter verstopten, één voor één af

Waar ga ik heen?

Ik ben zo moe van dezelfde wegen

Ik weet dat het thuis is, maar ik kan de sneeuw niet meer aan

We hadden de herfst en nu is het verloren zoals alles

Waar ga ik heen?

Ik heb zo'n last van dezelfde wegen

Ik weet dat het thuis is, maar ik kan geen glimlach meer faken

We hadden de herfst en nu is het verloren zoals alles

Ik viel gewoon uit elkaar in mijn armen, ik heb niets te verliezen

Zo brutaal als je ernaar kijkt en ik zou niet moeten handelen

Alsof het allemaal zo moeilijk is, of het is gewoon te veel

En ik zal proosten op geluk als dit zo erg is als het wordt

Omdat ik niets te verliezen heb