Country Bumpkin - Hit Crew Masters

He walked into the bar

And parked his lanky frame upon a tall bar stool

With a long soft southern drawl

Said, «I'll just have a glass of anything that’s cool»

A barroom girl with wise and knowing eyes

Slowly looked me up and down

And she said, «I wonder how on earth

That country bumpkin found his way to town»

And she said, «Hello, country bumpkin

How’s the frost out on the pumpkin?

I’ve seen some sights but man you’re somethin'

Where’d you come from country bumpkin?»

Just a short year later in a bed of joy

Filled tears and death like pain

Into this wondrous world of many wonders

Another wonder came

That same woman’s face was wrapped up In a raptured look of love and tenderness

As I marveled at the soft and warm

And cuddly boy child, feeding at her breast

And she said, «Hello, country bumpkin

Fresh as frost out on the pumpkins

I’ve seen some sights but babe you’re somethin'

Mommy, loves her country bumpkin»

Forty years, of hard work later

In a simple, quiet and peaceful country place

The heavy hand of time had not erased

The raptured wonder from my woman’s face

She was lying on her death bed

Knowing fully well her race was nearly run

But she softly smiled and looked into

The sad eyes of her husband and her son

And I said, «So long country bumpkins

The frost is gone now from the pumpkins

I’ve seem some sights and life’s been somethin'

See you later country bumpkins»

See you later country bumpkins

Hij liep de bar in

En parkeerde zijn slungelige lichaam op een hoge barkruk

Met een lang zacht zuidelijk trekje

Zei: «Ik neem gewoon een glas van alles wat cool is»

Een cafémeisje met wijze en wetende ogen

Zag me langzaam op en neer

En ze zei: «Ik vraag me af hoe in hemelsnaam

Die boerenkinkel vond zijn weg naar de stad»

En ze zei: "Hallo, boerenkinkeltje"

Hoe is de vorst op de pompoen?

Ik heb wat bezienswaardigheden gezien, maar man, je bent iets

Waar kom je vandaan, boerenkinkel?»

Slechts een klein jaar later in een bed van vreugde

Gevulde tranen en dood als pijn

In deze wondere wereld van vele wonderen

Er kwam nog een wonder

Het gezicht van diezelfde vrouw was gehuld in een verrukte blik van liefde en tederheid

Terwijl ik me verwonderde over het zachte en warme

En een snoezige jongen, die aan haar borst voedt

En ze zei: "Hallo, boerenkinkeltje"

Fris als ijs op de pompoenen

Ik heb wat bezienswaardigheden gezien, maar schat, je bent iets

Mama, houdt van haar boerenkinkel»

Veertig jaar hard werken later

Op een eenvoudige, rustige en vredige plek op het platteland

De zware hand van de tijd was niet gewist

Het verrukte wonder van het gezicht van mijn vrouw

Ze lag op haar sterfbed

Heel goed wetende dat haar race bijna gelopen was

Maar ze glimlachte zacht en keek in

De droevige ogen van haar man en haar zoon

En ik zei: "Zo lang boerenkinkels"

De vorst is nu weg van de pompoenen

Ik heb wat bezienswaardigheden en het leven is iets geweest

Tot later boerenkinkels»

Tot later boerenkinkels