Blankman Cries Again - High Tide

Barefoot and weary we came to a valley

Turned to the east and beheld the view

Curious to measure the fever within

Off we went trundling to find our sin

Raiments of crystal reflecting pretension

Up from the shoulders of one and all

No one could move there was nowhere to go

Slowly we died in the wind and snow

Born from the carnage and cast into darkness

Hailed are the priests of duality

Fragrant of blossom and deadly the thorn

Some born from sorrow and some from scorn

Slowly we walked to the sound of the sunlight

Down to the valley as morning grew

Show me the words I was turning to say

When came the sting of my tasteless game?

Op blote voeten en vermoeid kwamen we bij een vallei

Draaide naar het oosten en zag het uitzicht

Benieuwd om de koorts binnen te meten

Daar gingen we heen en weer om onze zonde te vinden

Gewaden van kristal die pretentie weerspiegelen

Op van de schouders van iedereen

Niemand kon bewegen, er was nergens heen te gaan

Langzaam stierven we in de wind en sneeuw

Geboren uit het bloedbad en geworpen in de duisternis

Geprezen zijn de priesters van de dualiteit

Geurig naar bloesem en dodelijk de doorn

Sommigen geboren uit verdriet en sommigen uit minachting

Langzaam liepen we naar het geluid van het zonlicht

Naar het dal terwijl de ochtend groeide

Laat me de woorden zien die ik wilde zeggen

Wanneer kwam de angel van mijn smakeloze spel?