Walk Alone - Hidden Tribe

O wild west wind thou breath of autumn’s being

Thou, from whose unseen presence the leaves dead

Are driven like ghosts from an enchanter fleeing

Yellow and black and pale and hectic red

Pestilence-stricken multitudes o thou

Who chariotest to their dark wintry bed

The winged seeds where they lie cold and low

Each like a corpse within its grave until

Thine azure sister of the spring shall blow

Her clarion o’er the dreaming earth and fill

Driving sweet buds like flocks to feed in air

With living hues and odors plain and hill

Wild spirit which art moving everywhere

Destroyer and preserver hear oh hear

O wilde westenwind gij adem van het wezen van de herfst

Gij, van wiens onzichtbare aanwezigheid de bladeren dood zijn

Worden gedreven als geesten van een vluchtende tovenaar

Geel en zwart en bleek en hectisch rood

Door pest geteisterde menigten o gij

Wie rijdt er naar hun donkere winterse bed?

De gevleugelde zaden waar ze koud en laag liggen

Elk als een lijk in zijn graf totdat

Uw azuurblauwe zuster van de lente zal blazen

Haar klaroen over de dromende aarde en vul

Zoete knoppen als zwermen aandrijven om zich in de lucht te voeden

Met levende tinten en geuren, vlakte en heuvel

Wilde geest die overal naartoe beweegt

Vernietiger en beschermer hoor oh hoor