Hej hej hej - Hey

To się w niej rozrasta to się w niej rozsiada

Mości się, napiera masy, zaraz zacznie gryźć

On całkiem gubi się w przedziwnych stanach jej podgorączkowych

Choć zastanawia go ten przypływ ciepła i łagodność w mowie

Ona tej miłości w sonie nie donosi

Ona ten, zarodek szczęścia chce wyskrobać

Póki czas, nim żerdzi żeber nie obsiądą

Motyle, od których pęcznieć jej zacznie brzuch

Nim serce popchnie krew, co plamą się rozleje na poliku

Nim przez źrenicy czerń, przeskoczy iskra, która powie wszystko

Hej hej hej

Het groeit erin, het gaat erin liggen

Hij juicht, drukt op de massa, hij zal beginnen te bijten

Hij verdwaalt in de bizarre toestanden van haar lichte koorts

Hoewel hij verbaasd is over de golf van warmte en zachtheid van spraak

Ze rapporteert deze liefde niet in haar zoon

Ze wil de kiem van geluk eruit krabben

Tot de tijd, voordat de ribben van de ribben gingen zitten

Vlinders die haar buik doen opzwellen

Voordat het hart het bloed duwt, dat op de wang vloeit

Vóór de zwartheid in de pupil springt een vonk om alles te zeggen

Hoi hoi hoi