Wayward Confessor - Hexvessel

King of death

Your unshackled ghouls are tumbling on the borders

Now race through goblet moons of ash

Like convicts on the loose

Tearing down my inner walls

Like a hymnbook’s tattered cover

As all my abandoned unions

From a vast and monstrous church

Burn the confessor, the ancient woods

Of each mans work are felled by the devils craft

Damn the confessor, his name is barbed

With a war of ins that drip on heavens tongue

A saint that starts to fall on squawking claws

Of an unknown predator

Lost to tribes of insane hordes

And devoured in a sickly desert

Of vows that brak and bend

And suffocate… and frighten

Th thorn in his side, the holy ghost

The host that heals the chosen

And oh my congregation

Do you think that we will forget?

Away with your redemption

For I don’t know how to forgive

Koning van de dood

Je ontketende geesten tuimelen op de grens

Race nu door bekermanen van as

Net als loslopende veroordeelden

Mijn binnenmuren afbreken

Als de gescheurde omslag van een zangboek

Zoals al mijn verlaten vakbonden

Van een grote en monsterlijke kerk

Verbrand de biechtvader, de oude bossen

Van het werk van elke man wordt gekapt door het ambacht van de duivel

Verdomme de biechtvader, zijn naam is prikkeldraad

Met een oorlog van ins die op de tong van de hemel druppelen

Een heilige die op krijsende klauwen begint te vallen

Van een onbekend roofdier

Verloren aan stammen van krankzinnige hordes

En verslonden in een ziekelijke woestijn

Van geloften die remmen en buigen

En stikken... en bang maken

De doorn in zijn zij, de heilige geest

De gastheer die de uitverkorenen geneest

En oh mijn gemeente

Denk je dat we zullen vergeten?

Weg met je verlossing

Want ik weet niet hoe ik moet vergeven