Schön bin ich nicht - Herman Van Veen

Wie kannst du von dir sagen

Nein, schön bin ich nicht?

Stell dich vor einen Spiegel

Und hör, was er spricht

Du hast Augen, die nicht tot sind

Nicht von Stumpfheit bedroht sind

Die vor Blendern nicht kneifen

Das Belangreiche begreifen

Und den Rest glatt übersehn

Du hast warme, wache Augen

Die verwirren, manchmal irren

Niemals einseitig betrachten

Und statt blindlings zu verachten

Auch mal liebevoll verstehn

Von solchen Augen

Wird man gern gesehn

Ein Foto aus dem Album

Mit dir im Gegenlicht

Für eine hunderstel Sekunde

Erstarrt dein Gesicht

Denn du hast Lippen, die sich sträuben

Gegen ein aufgesetztes Lächeln

Die immer ehrlich bleiben

Sich einfach zu verziehen

Liegt ihnen fern

Von deinen Lippen ist dein Wesen

Ungeschminkt abzulesen

Sie zeigen mir zumindest

Was du zur Zeit empfindest

Ohne sich zu sperrn

An solchen Lippen

Häng ich gern

Ob du dir manchmal ausmalst

Was du in dir birgst

Was du auf andere ausstrahlst

Wie du auf Menschen wirkst

Lass die Jahre nur verstreichen

Du willst dich doch nicht vergleichen

Mit den Larven, Sternschnuppen

Die sich allzu bald entpuppen

Als Schale ohne Kern

Du brauchst dich gar nicht aufzuputzen

Kein Make-Up zu benutzen

Du kannst ohne Skrupel wagen

Haar und Kleider so zu tragen

Dass sie sagen: unmodern

Na und, hab sie doch alle gern

Wie kannst du von dir sagen

Nein, schön bin ich nicht?

Stell dich vor einen Spiegel

Und hör, was er spricht

Hoe kun je over jezelf zeggen?

Nee, ben ik niet mooi?

Ga voor een spiegel staan

En hoor wat hij zegt

Je hebt ogen die niet dood zijn

Worden niet bedreigd door saaiheid

Wie schrikt er niet terug voor dazzlers

Begrijp wat belangrijk is

En negeer de rest

Je hebt warme, alerte ogen

Ze verwarren, soms vergissen

Kijk nooit eenzijdig

En in plaats van blindelings te verachten

Begrijp ook liefdevol

Van zulke ogen

Eentje wordt graag gezien

Een foto uit het album

Met jou in het tegenlicht

Voor een honderdste van een seconde

Bevriest je gezicht

Omdat je lippen hebt die borstelen

Tegen een valse glimlach

die altijd eerlijk blijven

Gewoon om jezelf te vergeven

Ver van hen

Van je lippen is je essentie

lezen zonder make-up

Jij laat het me tenminste zien

Wat je momenteel voelt

Zonder jezelf op slot te doen

Op zulke lippen

ik hou van hangen

Stel je je soms voor?

Wat je in je hebt

Wat je uitstraalt naar anderen

Hoe je overkomt op mensen

Laat de jaren maar voorbij gaan

Je wilt jezelf niet vergelijken

Met de larven, vallende sterren

Die maar al te snel naar voren zal komen

Als een schaal zonder kern

Je hoeft je helemaal niet aan te kleden

Geen make-up om te gebruiken

Je durft zonder scrupules

om zo haar en kleding te dragen

Dat ze zeggen: ouderwets

Nou, zoals ze allemaal

Hoe kun je over jezelf zeggen?

Nee, ben ik niet mooi?

Ga voor een spiegel staan

En hoor wat hij zegt