The Man of Bronze - Henry Canyons, Googie, Amy Leigh Richards

Bravo!

Hip hip hourah pour le heros

Il a merite a sa medaille

Et le bonheur est dans ses yeux

Early morning mid june.

tanks got the streets rumbling.

Patoons stationed in front of the Louvre, wondering

Whole family had our ears glued, hearing the news of our worst fears true on

the broadcast

We all prayed for God at long last, my father’s storefront smashed

Forced to wear gold star on our armbands, community of trembling hands

Frantic escape plans and caravans, damn nightmare’s just begun

Mother told me i had to run, January '41

Frozen hoping she’d again see her only son

They lockin' us up in cages

Strap muzzles to our faces

I can’t take it

My plan is escapin' this plantation

Breakin' outta my shackles

Patient I wait for massa

To count his sheep

And when he’s sound asleep

Is when I make a dash

Into the forest

Gotta follow polaris

The sounds of bloodhounds are echoing bellow into the morning

I gotta make it

If not they’ll be hangin me from a noose by my neck

Just so massa doesn’t lose his respect

They call me Bravo

These lashes on my back are more like a symbol

When all faith dwindled

The candle was meant to be rekindled

War is far from Civil

Confederate flags wave in the red sun

Run to the pulse of a dead drum

I can’t stop now I’ve made it way too far paid in scars can’t believe I even

made it this far

Little further I’m considered a free man where each hand is valued the same

For what it’s worth

For what is gained

A brand new name

No longer a slave

Just call me Bravo

Je suis parti au milieu de la nuit

Aucune idée de l’avenir de ma famille

Seulement l’espoir de les retrouver au Brésil

Dix mille bournes…

Nothing was forewarned

Or for sure, hiding under floorboards, in stalls in farms

All aboard to cross shores, the reward of seeing my family once more

Peur qu’ils sont morts, notre puissance est trop fort.

c’est mon médaille en or

Bravo!

Hip hip hourah voor de helden

Il a merite a sa medaille

Et le bonheur est dans ses yeux

Half juni vroeg in de ochtend.

tanks lieten de straten rommelen.

Patoons gestationeerd voor het Louvre, zich afvragend

De hele familie had onze oren vastgelijmd en hoorde het nieuws van onze ergste angsten waar

de uitzending

We hebben allemaal tot God gebeden, eindelijk is de etalage van mijn vader ingegooid

Gedwongen om gouden ster op onze armbanden te dragen, gemeenschap van trillende handen

Hectische ontsnappingsplannen en caravans, verdomde nachtmerrie is nog maar net begonnen

Moeder vertelde me dat ik moest vluchten, januari '41

Bevroren in de hoop dat ze haar enige zoon weer zou zien

Ze sluiten ons op in kooien

Riem muilkorven voor ons gezicht

Ik kan er niet tegen

Mijn plan is om deze plantage te ontvluchten

Breek uit mijn boeien

Patiënt Ik wacht op massa

Om zijn schapen te tellen

En als hij diep slaapt

Is wanneer ik een streepje maak

In het bos

Ik moet Polaris volgen

De geluiden van bloedhonden galmen de ochtend in

Ik moet het halen

Zo niet, dan hangen ze me aan een strop om mijn nek

Zodat massa zijn respect niet verliest

Ze noemen me Bravo

Deze wimpers op mijn rug zijn meer een symbool

Toen alle geloof wegebde

De kaars was bedoeld om opnieuw te worden ontstoken

Oorlog is verre van burgerlijk

Geconfedereerde vlaggen wapperen in de rode zon

Ren naar de pols van een dode trommel

Ik kan niet stoppen nu ik het heb gemaakt veel te ver betaald in littekens kan niet geloven dat ik zelfs

heeft het zover gebracht

Even verder word ik beschouwd als een vrij man waar elke hand hetzelfde wordt gewaardeerd

Voor wat het waard is

Voor wat er is gewonnen

Een geheel nieuwe naam

Niet langer een slaaf

Noem me maar Bravo

Je suis parti au milieu de la nuit

Aucune idée de l'avenir de ma famille

Seulement l'espoir de les retrouver au Brésil

Dix mille bournes…

Er was niets gewaarschuwd

Of zeker, verstopt onder vloerplanken, in stallen in boerderijen

Allemaal aan boord om de kust over te steken, de beloning om mijn familie weer te zien

Peur qu'ils sont morts, notre puissance est trop fort.

c'est mon médaille en or