Tormentor - Helstar

I’m the cross that you bare

The darkness of the sky

I’m your crown of thorns

Your never-ending cry

I’m the rusted nails

That pierced your hands and feet

I’m the pointed spear

That’s buried in you deep

Now it all begins

The torment never ends

How much must you bleed?

To fill my lustful needs

Oh now the torture’s sublime

Over and over you die

But I’ll keep you alive

So the hatred inside me can thrive

I’m your Via Dolorosa

The thirst that will not be quenched

I’m the place of the skull

With claws firmly entrenched

I’m the dogs that surround you

The dislocation of bones

I’m the spit on your face

Abandoned and all alone

Now it all begins

The torment never ends

How much must you bleed?

To fill my lustful needs

Oh now the torture’s sublime

Over and over you die

But I’ll keep you alive

So the hatred inside me can thrive

I’m the whips that shred your back

The sun that burns your skin

You are but the forsaken

I’m the anguish within

I’m the dust in your eyes

The softest kiss of betrayal

I’m the pain in your side

The final abhorrent exhale

Now it all begins

The torment never ends

How much must you bleed?

To fill my lustful needs

Oh now the torture’s sublime

Over and over you die

But I’ll keep you alive

So the hatred inside me can thrive

Ik ben het kruis dat je draagt

De duisternis van de lucht

Ik ben je doornenkroon

Jouw nooit eindigende kreet

Ik ben de verroeste spijkers

Dat doorboorde je handen en voeten

Ik ben de puntige speer

Dat zit diep in je begraven

Nu begint het allemaal

De kwelling houdt nooit op

Hoeveel moet je bloeden?

Om mijn wellustige behoeften te vervullen

Oh, nu is de marteling subliem

Keer op keer sterf je

Maar ik zal je in leven houden

Zodat de haat in mij kan gedijen

Ik ben jouw Via Dolorosa

De dorst die niet gelest zal worden

Ik ben de plaats van de schedel

Met klauwen stevig verankerd

Ik ben de honden die je omringen

De ontwrichting van botten

Ik ben het spuug op je gezicht

Verlaten en helemaal alleen

Nu begint het allemaal

De kwelling houdt nooit op

Hoeveel moet je bloeden?

Om mijn wellustige behoeften te vervullen

Oh, nu is de marteling subliem

Keer op keer sterf je

Maar ik zal je in leven houden

Zodat de haat in mij kan gedijen

Ik ben de zwepen die je rug verscheuren

De zon die je huid verbrandt

Jij bent maar de verlaten

Ik ben de angst van binnen

Ik ben het stof in je ogen

De zachtste kus van verraad

Ik ben de pijn in je zij

De laatste weerzinwekkende uitademing

Nu begint het allemaal

De kwelling houdt nooit op

Hoeveel moet je bloeden?

Om mijn wellustige behoeften te vervullen

Oh, nu is de marteling subliem

Keer op keer sterf je

Maar ik zal je in leven houden

Zodat de haat in mij kan gedijen