Afhomon - Heilung

Da ist keine Welt über dir

Da ist keine Welt unter dir

Ist keine Welt vor dir

Ist keine Welt hinter dir

Keine Welt neben dir

In der der Hammer den Krug nicht zerschlaegt

In der Eis das fauchende Feuer füttert

In der nicht selbst der kleinste Strauch danach trachtet

Seinen Nachbarn

Zu ueberwachsen, zu ueberwuchern, zu ueberwinden

Wenn die Stunde Schmerz geschlagen hat

Heisst es du oder ich

Leben ist atmen, kaempfen und leiden

Tapfer jeden Tag

Erst der gefürchtete Letzte leiht Frieden

Keine Welt

Die nicht vom Willen zum Wachsen, zum Leben, zur Macht beherrscht wird

Denn auch du

Traegst diesen Kern in dir

Selbst wenn deine Sonne Demut heisst

Und dein Feind daselbst doch du nur bist

Diesen Kern

Aus Todesangst und Lebenswillen

Der dann doch nur Liebe ist

Und in sich selbst zerschmilzt

Dein Wille waltet die Welt

Als ganzes Gesetz

Deiner Truebsal Talestiefe

Misst deiner hellen Freude Bergfeste Höhe einst

Wasser wallt weihend

Rinnt reinigend herein und heraus

Waescht hinfort Wundgeister

Graemt Wahngeister

Der weise Wanderer

Bricht nur Zelte ab im Weiterziehen

Bricht keine Bruecken

Denn man weiss nicht wann man ihrer wieder bedarf

Der Neidkoenigin Narben

Gestuerzter Drudenfuss geschnitzt so tief

Kains Zeichen ziert die Kalte

Schossverwundet schon so lange

Bis zum Blute stach ich den Baeren einst

Mit dem staerksten aller Staebe

Mondengleich leuchtet´s aus dem Munde mir

Mottenmaul mein Name ist Gier

Gibuleubauja

Er is geen wereld boven jou

Er is geen wereld onder je

Er is geen wereld voor je

Er is geen wereld achter je

Geen wereld naast je

Waarin de hamer de kruik niet breekt

Waar ijs het sissende vuur voedt

Waarin zelfs de kleinste struik er niet naar streeft

zijn buren

Te overwoekerd, te overwoekerd, te overwinnen

Wanneer het uur heeft geslagen pijn

Ben jij het of ik?

Het leven is ademen, vechten en lijden

Dapper elke dag

Alleen de gevreesde laatste geeft vrede

geen wereld

Wat niet wordt geregeerd door de wil om te groeien, te leven, aan de macht te komen

Omdat jij ook

Je draagt ​​deze kern in je

Zelfs als je zon nederigheid wordt genoemd

En je vijand daar ben jij alleen

deze kern

Angst voor de dood en de wil om te leven

Wat dan alleen maar liefde is

En smelt in zichzelf

Jouw wil regeert de wereld

Als een hele wet

De diepte van je beproevingsvallei

Meet de hoogte van het bergfort voor je heldere vreugde

Water stroomt heilig

Voert reiniging in en uit

Voortaan wassen van wondgeesten

Verdriet gekke geesten

De wijze zwerver

Breekt tenten alleen af ​​als je verder gaat

Breek geen bruggen

Omdat je niet weet wanneer je ze weer nodig hebt

De littekens van de jaloerse koningin

Gevallen pentagram zo diep uitgehouwen

Het teken van Kaïn siert de kou

Schoot gewond zo lang

Ik heb de beer ooit gestoken tot hij bloedde

Met de sterkste van alle stokken

Het schijnt als een maan uit mijn mond

mothmaw mijn naam is hebzucht

Gibuleubauja