The Toxic Shock Mountain Blues - Heavy Heavy Low Low

It feels comforting, apathetic until a situation

reaches a point of extreme despair

Merciless, the story goes and

It feels great to never really be here

I am morally culpable

And you only

You only have the slightest idea

Paranoid about the evolution of my feelings

Or lack there of, could take

I’m a walking contradiction

So, so, so, so

I lick the nipples of perfection, turn around

And bury my face in the belly of the beast

Or wherever I think it belongs the most

Het voelt geruststellend, apathisch tot een situatie

bereikt een punt van uiterste wanhoop

Genadeloos, het verhaal gaat en

Het voelt geweldig om hier nooit echt te zijn

Ik ben moreel schuldig

En jij alleen

Je hebt maar het minste idee

Paranoïde over de evolutie van mijn gevoelens

Of het gebrek daaraan, zou kunnen duren

Ik ben een wandelende contradictie

Zo, zo, zo, zo

Ik lik de tepels van perfectie, draai me om

En begraaf mijn gezicht in de buik van het beest

Of waar ik denk dat het het meest thuishoort