Prisoners of Fate - Heathen

There’s got to be a solution

There must be a cure

Something to get me through this confusion

What will it take to set me free?

The time that’s passed is full of frustration

So much to tell, but no words to say

I’ve suffered enough and my dues are paid

No turning back now

I’m on my way

When I look back I see

A time of misery

At times it seemed that it would never end

Life is a gamble

No matter how you play the game

Roll the dice and take your chances

Win or lose it doesn’t matter

'Cause there’s no escape

When you’re a prisoner of fate

Anything is possible

But nothing is ever really sure

Not always knowing what’s wrong or right

Your only choice is to decide

I stand alone in the pouring rain

I just had to say

Capture the moment before it’s gone

You’ve got the strength to carry on

I was condemned to feel

This pain that’s so unreal

The chains that bind me are behind me know

Once I was lost in the abyss

No longer could I go on like this

Prisoners of fate

Er moet een oplossing zijn

Er moet een remedie zijn

Iets om me door deze verwarring heen te helpen

Wat is er nodig om me te bevrijden?

De verstreken tijd zit vol frustratie

Zoveel te vertellen, maar geen woorden om te zeggen

Ik heb genoeg geleden en mijn contributie is betaald

Nu niet meer terug

Ik ben onderweg

Als ik terugkijk, zie ik

Een tijd van ellende

Soms leek het erop dat er nooit een einde aan zou komen

Het leven is een gok

Het maakt niet uit hoe je de game speelt

Gooi de dobbelstenen en waag je kans

Winnen of verliezen, het maakt niet uit

Omdat er geen ontsnapping mogelijk is

Wanneer je een gevangene van het lot bent

Alles is mogelijk

Maar niets is ooit echt zeker

Niet altijd weten wat goed of fout is

Uw enige keuze is om te beslissen

Ik sta alleen in de stromende regen

Ik moest gewoon zeggen

Leg het moment vast voordat het weg is

Je hebt de kracht om door te gaan

Ik was veroordeeld om te voelen

Deze pijn die zo onwerkelijk is

De kettingen die me binden, zijn achter me, weet het

Ooit was ik verdwaald in de afgrond

Zo kon ik niet langer doorgaan

Gevangenen van het lot