My Eyes Adored You - Harrison Craig

My eyes adored you though I never laid a hand on you

My eyes adored you like a million miles away from me

You couldn’t see how I adored you

So close, so close and yet so far

Carried your books from school

Playin' make believe you’re married to me

You were fifth grade, I was sixth when we came to be

Walkin' home ev’ry day over Bonnicut Bridge and Bay

Till we grew into the me and you who went our separate ways

My eyes adored you though I never laid a hand on you

My eyes adored you like a million miles away from me

You couldn’t see how I adored you

So close, so close and yet so far

Headed for city lights, climbed the ladder up to fortune and fame

I worked my fingers to the bone made myself a name

Funny I seemed to find that no matter how the years unwind

Still I reminisce 'bout the girl I miss and the love I left behind

My eyes adored you though I never laid a hand on you

My eyes adored you like a million miles away from me

You couldn’t see how I adored you

So close, so close and yet so far

All my life I will remember how warm and tender we were way back then

Whoa baby

Oh the feeling, sad regrets I know I won’t ever forget you

My childhood friend

My eyes adored you though I never laid a hand on you

My eyes adored you like a million miles away from me

You couldn’t see how I adored you

So close, so close and yet so far

Mijn ogen waren dol op je, hoewel ik je nooit heb aangeraakt

Mijn ogen aanbaden je als een miljoen mijl verwijderd van mij

Je kon niet zien hoe ik je aanbad

Zo dichtbij, zo dichtbij en toch zo ver

Heb je boeken van school gehaald

Speel net alsof je met me getrouwd bent

Jij zat in de vijfde klas, ik was zesde toen we werden

Elke dag naar huis lopen over Bonnicut Bridge and Bay

Tot we uitgroeiden tot ik en jij die onze eigen weg gingen

Mijn ogen waren dol op je, hoewel ik je nooit heb aangeraakt

Mijn ogen aanbaden je als een miljoen mijl verwijderd van mij

Je kon niet zien hoe ik je aanbad

Zo dichtbij, zo dichtbij en toch zo ver

Op weg naar stadslichten, klom de ladder op naar geluk en roem

Ik werkte mijn vingers tot op het bot en maakte een naam voor mezelf

Grappig dat ik dat leek te vinden, hoe de jaren ook verlopen

Toch denk ik terug aan het meisje dat ik mis en de liefde die ik achterliet

Mijn ogen waren dol op je, hoewel ik je nooit heb aangeraakt

Mijn ogen aanbaden je als een miljoen mijl verwijderd van mij

Je kon niet zien hoe ik je aanbad

Zo dichtbij, zo dichtbij en toch zo ver

Mijn hele leven zal ik me herinneren hoe warm en teder we toen waren

hoi schat

Oh, het gevoel, het spijt me, ik weet dat ik je nooit zal vergeten

Mijn jeugdvriend

Mijn ogen waren dol op je, hoewel ik je nooit heb aangeraakt

Mijn ogen aanbaden je als een miljoen mijl verwijderd van mij

Je kon niet zien hoe ik je aanbad

Zo dichtbij, zo dichtbij en toch zo ver