Bloodbound - Harmony

I will turn the night to day, for you I’ll surrender to this life,

and it’s melodies

I will make this dream come true, in your memory

I will sing this song for you, if you believe

He looked into her eyes, and he was chained forever

His spirit broken down, free no more, oh, not ever

Her strength took him down, he is pierced by her ill will

Nothing to lead him on, history now is gone, he’s lost in the storm

When the night falls, he can feel her shadow call

A life in solitude, alone with the scorn of a wound

He see’s inside the window of a weary soul

Through the mist of tears, a shine of dark beauty in her eyes

Poison runs in her veins, he’s under her control

Still they remain as one in oblivion with time

They speak through the walls, my sweet, now, don’t you cry

Her secrets she refuse to admit,

Why can’t you, my truth reveal

Please let me in, I will surrender to you

He leads her on, history now is gone, they are lost in a dream

When the night falls, he can feel her shadow rising high

A life in solitude, alone with the scorn of a wound

Ik zal de nacht in dag veranderen, voor jou zal ik me overgeven aan dit leven,

en het zijn melodieën

Ik zal deze droom laten uitkomen, in je herinnering

Ik zal dit lied voor je zingen, als je gelooft

Hij keek haar in de ogen en hij was voor altijd geketend

Zijn geest gebroken, niet meer vrij, oh, nooit

Haar kracht heeft hem neergehaald, hij is doorboord door haar kwade wil

Niets om hem naar toe te leiden, de geschiedenis is nu voorbij, hij is verdwaald in de storm

Als de nacht valt, kan hij haar schaduw voelen roepen

Een leven in eenzaamheid, alleen met de minachting van een wond

Hij ziet binnen in het raam van een vermoeide ziel

Door de mist van tranen, een glans van donkere schoonheid in haar ogen

Gif stroomt door haar aderen, hij is onder haar controle

Toch blijven ze als één in de vergetelheid met de tijd

Ze spreken door de muren, liefje, huil maar niet

Haar geheimen weigert ze toe te geven,

Waarom kan je niet, mijn waarheid onthullen?

Laat me alsjeblieft binnen, ik zal me aan je overgeven

Hij leidt haar verder, de geschiedenis is nu voorbij, ze zijn verdwaald in een droom

Als de nacht valt, voelt hij haar schaduw hoog opkomen

Een leven in eenzaamheid, alleen met de minachting van een wond