Полседьмого - hadspace, Артём Щеглов, hadspace & Артём Щеглов

Сквозь правый висок её выстрел

Украсит моё полотно

В облако дыма вплетаются мысли:

«Одиночество — риск, и мне нужен Dom Pérignon»

Она останется дома

Среди блядского холода, в пыльной вуали, подаренных ею картин

На часах полседьмого

И я снова, и я снова просыпаюсь один

И я снова просыпаюсь один

И я снова просыпаюсь один

И я снова просыпаюсь один

И я снова просыпаюсь один

И я снова (снова, снова) один

Алкоголь кружится в танце со слезами, и я знаю: ты смотришь

И мне жаль, что ты меня понимаешь, ведь мне нужна помощь

Алкоголь кружится в танце со слезами под ускоренный пульс и мысль уйти —

И я засыпаю о (дин)

Door de rechterslaap haar schot

Versier mijn canvas

Gedachten zijn verweven in een rookwolk:

"Eenzaamheid is een risico en ik heb Dom Pérignon nodig"

Ze blijft thuis

Temidden van de verdomde kou, in een stoffige sluier, van de schilderijen die ze me gaf

Om half acht

En ik weer, en ik word weer alleen wakker

En ik word weer alleen wakker

En ik word weer alleen wakker

En ik word weer alleen wakker

En ik word weer alleen wakker

En ik ben weer alleen (weer, weer)

Alcohol danst met tranen en ik weet dat je kijkt

En het spijt me dat je me begrijpt, want ik heb hulp nodig

Alcohol wervelt in een dans met tranen onder een versnelde hartslag en de gedachte om te vertrekken -

En ik val in slaap o (decaan)