Ну и кидай - Гвозди

Капля упала на стекла очков,

Пробежала и дальше осталась лететь,

Полметра вниз до светлых штанов,

Что бы там навсегда замереть,

Остаться видимой секунды на две,

А потом раствориться в весеннем пару,

Среди тысяч таких же в листве,

Исчезая у всех на виду.

Ты когда-то, похоже, забыла сказать,

Что, больше не хочешь видеть меня,

А я как, дурак продолжал искать,

Не зная, что, все это зря.

И только завидев тебя в далеке,

Я вновь загорелся желанием жить,

Но вскоре лежал лицом в песке.

Ну, и кидай,

Разбивай мои мечты о скалы,

Мне осталось дышать так мало,

Скорее отплывай.

Ну, и кидай,

Больнее уже не будет,

Бывают жестоки люди,

Не отравляй.

Ладно, утром мне будет легко,

Я проснусь от ярких лучей в глазах,

Забудусь и буду мечтать о том,

Как целую тебя.

И может быть капля упадет на кровать

Или в подушку потечет ручей,

Я слишком слаб, чтобы себя удержать

Ну, и кидай,

Разбивай мои мечты о скалы,

Мне осталось дышать так мало,

Скорее отплывай.

Ну, и кидай,

Больнее уже не будет,

Бывают жестоки люди,

Не отравляй.

Ну, и кидай.

Ну, и кидай,

Разбивай мои мечты о скалы,

Мне осталось дышать так мало,

Скорее отплывай.

Ну, и кидай,

Больнее уже не будет,

Бывают жестоки люди,

Не отравляй.

Ну, и кидай…

Een druppel viel op de glazen glazen,

Ik rende en vertrok om te vliegen,

Een halve meter tot een lichte broek,

Om daar voor altijd te bevriezen,

Blijf twee seconden zichtbaar

En dan oplossen in de lentestoom,

Onder de duizenden van hetzelfde in het gebladerte,

Verdwijnen voor het oog van iedereen.

Je lijkt te zijn vergeten te zeggen

Wat, wil je me niet meer zien?

En ik, als een dwaas, bleef zoeken,

Niet wetend wat, dit is allemaal tevergeefs.

En ik zie je gewoon in de verte,

Ik ontstak opnieuw het verlangen om te leven,

Maar al snel lag hij met zijn gezicht naar beneden in het zand.

Nou, en gooi

Verbrijzel mijn dromen op rotsen

Ik heb zo weinig meer om te ademen

Zwem liever weg.

Nou, en gooi

Het doet geen pijn meer

Er zijn wrede mensen

Niet vergiftigen.

Oké, morgenochtend zal het gemakkelijk voor me zijn,

Ik zal wakker worden van heldere stralen in mijn ogen,

Ik zal vergeten en over dromen

Terwijl ik je kus

En misschien valt er een druppel op het bed

Of er zal een stroom in het kussen stromen,

Ik ben te zwak om mezelf in te houden

Nou, en gooi

Verbrijzel mijn dromen op rotsen

Ik heb zo weinig meer om te ademen

Zwem liever weg.

Nou, en gooi

Het doet geen pijn meer

Er zijn wrede mensen

Niet vergiftigen.

Nou, ga je gang.

Nou, en gooi

Verbrijzel mijn dromen op rotsen

Ik heb zo weinig meer om te ademen

Zwem liever weg.

Nou, en gooi

Het doet geen pijn meer

Er zijn wrede mensen

Niet vergiftigen.

Nou ja, en gooi...