Дочь Рыбака - Гужевая повозка

Ты дочь безвестного рыбака

На берегу сурового норвежского моря.

Ты влюблена в безумца и дурака —

Вот начало одной из занимательнейших историй.

А мой отец — кондитер и жмот,

на чьем-то горбу в счастливую жизнь от въехал.

Но пока ты не ведаешь, где он живет,

я буду наслаждаться твоим заливистым смехом.

На самом краешке земли

Рождаются для той любви,

какой на свете не было,

совсем не те, кого мы так берегли.

Посередине двух холмов

Не видно звезд и берегов,

а только даль и неводы

Все тех же сирых рыбаков.

Окна посёлка задумчивы и пусты.

Лишь заброшенный хутор мерцает неверным светом.

Там, пробравшись сквозь заросли и кусты,

Твоя подруга всю ночь болтает с заезжим поэтом.

А твой хулиган опять напился -пьян.

знаешь ли, впрочем, жалеть его вовсе не стоит.

Разве он сможет бросить к твоим ногам

Что-нибудь кроме волн вот этого моря?

Скажи, ну, что ты в нем нашла?

Зачем лелеешь эти выдумки?

Не лучше ль Takk и Ha de bra!

За версты, мили, переливы…

Там гордых много скакунов,

Но я один ему всегда готов

Сломать и нос, и два ребра,

Чтоб сделать лишь тебя счастливой.

Все назначают дела на конец октября.

Для ярмарки шила ты месяц рубашки ночные

Завтра туда же с отцом отправлюсь я,

Чтоб подороже продать изделья мучные.

Ты мне подаришь один пронзительный взгляд.

И пока не заметит старик, я вручу тебе булку.

А послезавтра уже возвращаться назад,

Снова бродить по осенним сырым переулкам.

Пройдет три месяца еще.

Воздастся каждому по вере.

Но разрушаются империи,

А море так же всё течет.

Асфальт разрежет полоса,

Сталь заблестит велосипедная

И в Берген вновь приеду я Хоть мне известно наперёд

Что ты — дочь безвестного рыбака

На берегу сурового норвежского моря.

Ты влюблена в безумца и дурака —

Вот начало одной из занимательнейших историй.

Je bent de dochter van een onbekende visser

Aan de kust van de barre Noorse zee.

Je bent verliefd op een gek en een dwaas -

Hier is het begin van een van de meest vermakelijke verhalen.

En mijn vader is een banketbakker en een vrek,

reed een gelukkig leven binnen op iemands bult.

Maar totdat je weet waar hij woont,

Ik zal genieten van je uitbundige lach.

Aan de rand van de aarde

Geboren voor die liefde

die niet in de wereld was,

helemaal niet degenen die we zo koesterden.

In het midden van twee heuvels

Je kunt de sterren en kusten niet zien,

maar alleen afstand en netten

Allemaal dezelfde weesvissers.

De ramen van het dorp zijn bedachtzaam en leeg.

Alleen een verlaten boerderij flikkert met een vals licht.

Daar, mijn weg banend door struikgewas en struiken,

Je vriendin kletst de hele nacht met een bezoekende dichter.

En je pestkop werd weer dronken - dronken.

je weet echter dat het helemaal niet de moeite waard is medelijden met hem te hebben.

Kan hij naar je voeten gooien?

Iets anders dan de golven van deze zee?

Vertel me eens, wat heb je in hem gevonden?

Waarom koester je deze uitvindingen?

Is Takk en Ha de beha niet beter!

Voor mijlen, mijlen, overlopen...

Er zijn veel trotse paarden,

Maar ik alleen ben altijd klaar voor hem

Breek zowel de neus als twee ribben,

Gewoon om je blij te maken.

Iedereen wijst zaken toe aan eind oktober.

Voor de kermis heb je een maand nachthemden genaaid

Morgen ga ik er met mijn vader heen,

Om meelproducten tegen een hogere prijs te verkopen.

Je zult me ​​een doordringende blik geven.

En totdat de oude man het merkt, zal ik je een knot geven.

En overmorgen al terugkomen,

Dwaal weer over de vochtige herfstlanen.

Er gaan nog drie maanden voorbij.

Het zal aan iedereen gegeven worden volgens het geloof.

Maar rijken vallen

En de zee stroomt nog steeds.

Het asfalt zal de strook doorsnijden,

Staal zal de fiets glanzen

En ik zal weer naar Bergen komen, hoewel ik het van tevoren weet

Dat je de dochter bent van een onbekende visser

Aan de kust van de barre Noorse zee.

Je bent verliefd op een gek en een dwaas -

Hier is het begin van een van de meest vermakelijke verhalen.