The Abyss Speaks - Gutter Instinct

hope is in its death throes

a flickering light, stripped of its might

at the wrong side of a zero-sum game

sea of misery, drowns every chance of victory

this poisonous seed planted so deep

growth of madness, a rooted sadness

branches itself into every line of thought

come pesticide, come suicide

it will never go to sleep

it will never ever go away

a driving force

yet a vessel of fatigue

in darkness it thrives

in darkness it thrives

get down from your throne of righteousness

crawl with me, and you will see

that behind every cynic is a wronged idealist

whose heart grows colder as it grows older

the tragedy of suffering is not to suffer

it’s the things lost on the way, gone astray

so scorch the earth, set it ablaze and recreate

rise up from your slumber, tear it all asunder

hoop is in zijn doodsstrijd

een flikkerend licht, ontdaan van zijn macht

aan de verkeerde kant van een nulsomspel

zee van ellende, verdrinkt elke kans op overwinning

dit giftige zaad zo diep geplant

groei van waanzin, een diepgeworteld verdriet

vertakt zich in elke denkrichting

kom pesticide, kom zelfmoord

het gaat nooit slapen

het zal nooit weggaan

een drijvende kracht

toch een vat van vermoeidheid

in het donker gedijt het

in het donker gedijt het

daal af van uw troon van gerechtigheid

kruip met me mee, en je zult het zien

dat achter elke cynicus een onrechtvaardige idealist staat

wiens hart kouder wordt naarmate het ouder wordt

de tragedie van het lijden is niet te lijden

het zijn de dingen die onderweg verloren zijn gegaan, op een dwaalspoor zijn geraakt

dus verschroei de aarde, steek hem in vuur en vlam en maak opnieuw

sta op uit je slaap, scheur het allemaal uit elkaar