The Journey - Guardians Of Time

«And in the form of a spiritual being

Delacroix disappears into the portal

Which was left unattended, and into the Realm.»

She has lost, now she is gone;

she has nothing, she had all…

She has lost, now she is gone;

she has nothing, she had all…

She is a beauty but a beast;

she got caged, she was unleashed

She speaks softly to your heart, as your head gets ripped apart

You can not run.

She can not escape the ones within

«The Guardians of Time notices this and follow her inside the Realm.»

Fades out, fades out.

Nothing left behind…

Disappearing, vanishing.

Pitch black eyes

Won’t you come along with me to another time

Where you can be free?

Won’t you like to fly away, to another time

Where you can be free?

Something is wrong.

What has been done?

Bright lighting as the sun, where is electricity?

Has my time come for me?

Powers lost and where are I?

Staring in these demons' eyes, I do not know;

is it too late…

As I am drawn to the gate

«A battle commences

Delacroix is stronger than ever in this form

And the powers handed down from her father now fully comes to life

She gets away for a second, and due to her new found strength

The Gatekeeper is not able to stop her escape

Through one of the other dimensional gates.»

Fades out, fades out

Nothing left behind…

Disappearing, vanishing

Pitch black eyes

Won’t you come along with me to another time

Where you can be free?

Won’t you like to fly away, to another time

Where you can be free?

Won’t you come along with me to another time

Where you can be free?

Won’t you like to fly away, to another time

Where you can be free?

The Guardians does not see through which gate she escaped

So they does not know where she is

They did not succeed in destroying her

And so they must wait for her to manifest herself in history

Of that time or dimension she escaped to."

"En in de vorm van een spiritueel wezen"

Delacroix verdwijnt in het portaal

Die onbeheerd werd achtergelaten, en in het rijk.»

Ze heeft verloren, nu is ze weg;

ze heeft niets, ze had alles...

Ze heeft verloren, nu is ze weg;

ze heeft niets, ze had alles...

Ze is een schoonheid maar een beest;

ze werd opgesloten, ze werd losgelaten

Ze spreekt zacht tot je hart, terwijl je hoofd uit elkaar wordt gescheurd

Je kan niet rennen.

Ze kan niet ontsnappen aan degenen binnenin

«De Wachters van de Tijd merkt dit en volgt haar in het Rijk.»

Vervaagt, vervaagt.

Niets achtergelaten…

Verdwijnen, verdwijnen.

Pittige zwarte ogen

Ga je niet mee naar een andere keer?

Waar kun je vrij zijn?

Wil je niet wegvliegen, naar een andere tijd?

Waar kun je vrij zijn?

Er is iets fout.

Wat gedaan is?

Felle verlichting als de zon, waar is elektriciteit?

Is mijn tijd gekomen voor mij?

Krachten verloren en waar ben ik?

Als ik in de ogen van deze demonen staar, weet ik het niet;

het is te laat…

Terwijl ik naar de poort word getrokken

«Een strijd begint»

Delacroix is ​​sterker dan ooit in deze vorm

En de krachten die ze van haar vader heeft gekregen, komen nu volledig tot leven

Ze is even weg, en dankzij haar hervonden kracht

De Poortwachter kan haar ontsnapping niet stoppen

Door een van de andere dimensionale poorten.»

Vervaagt, vervaagt

Niets achtergelaten…

Verdwijnen, verdwijnen

Pittige zwarte ogen

Ga je niet mee naar een andere keer?

Waar kun je vrij zijn?

Wil je niet wegvliegen, naar een andere tijd?

Waar kun je vrij zijn?

Ga je niet mee naar een andere keer?

Waar kun je vrij zijn?

Wil je niet wegvliegen, naar een andere tijd?

Waar kun je vrij zijn?

De Wachters zien niet door welke poort ze is ontsnapt

Dus ze weten niet waar ze is

Ze zijn er niet in geslaagd haar te vernietigen

En dus moeten ze wachten tot ze zich manifesteert in de geschiedenis

Van die tijd of dimensie waarnaar ze ontsnapte."