Couch-King - Grown Ups

I’m feeling awful surface-bound

I’m begging you to cut me down, I just keep forgetting

The shit we lost that takes up space

If I’ve got guts to show my face

Running round the bend for a seasonal change in the head

For a reason to get out of bed

We’re burning daylight oh so carelessly

Put the weight on me

I’ve got a crown I wear around, but I’ve never worn it out

I just keep forgetting

I was king of the couch, I reigned for twenty-eight days

Building mountains of clothes

Making pillars of plates

The days always ebb and flow

You never let me know

When the fog is lifting

I was cherished by most but my memory won’t last

The potted plant on the porch is an ashtray at best

Ik voel me vreselijk oppervlakkig

Ik smeek je om me neer te halen, ik blijf het gewoon vergeten

De shit die we hebben verloren die ruimte in beslag neemt

Als ik het lef heb om mijn gezicht te laten zien

Door de bocht rennen voor een seizoenswisseling in het hoofd

Een reden om uit bed te komen

We branden het daglicht oh zo onzorgvuldig

Leg het gewicht op mij

Ik heb een kroon die ik draag, maar ik heb hem nooit versleten

Ik vergeet het steeds

Ik was koning van de bank, ik regeerde achtentwintig dagen

Bergen aan kleding bouwen

Pilaren maken van platen

De dagen eb en vloed altijd

Je laat het me nooit weten

Wanneer de mist optrekt

Ik werd door de meesten gekoesterd, maar mijn geheugen zal niet lang duren

De potplant op de veranda is op zijn best een asbak