Holding - Grouper

I hear you calling and I want to come

Run straight into the valleys of your arms and disappear there

But I know my love could fail you

Because in a clearing when the sunlight comes

Exposing all the shadows of/in our intricate behavior

I see/feel a sort of fading

We build our own unfolding

It’s in the morning when the sadness comes

The tears fall down in patterns on the windows

And our shape is undone

You only wanted holding

And I let my structure fail you

You know, I watched as it unfolded

And in the image of the other hand

A needle drawing pictures in the blood that runs the valley

Your honesty engraves me

Stay the line

The pain of its derailing

And in the water

Where a mirror opens up

To show the gravity of non-repeating patterns

When no one else can hold you

Come in and then unfold

Oh the lines

I’m lying just to hold you

It’s in the evening when the moonlight comes

Illuminating silver in the rivers as they fall/run into the sea

The beauty of their failure

As the tides erase their lining

There’s nothing left to hold to

Ik hoor je bellen en ik wil komen

Ren recht de dalen van je armen in en verdwijn daar

Maar ik weet dat mijn liefde je in de steek kan laten

Want op een open plek als het zonlicht komt

Alle schaduwen van/in ons ingewikkelde gedrag blootleggen

Ik zie/voel een soort van vervagen

We bouwen onze eigen ontvouwing

Het is in de ochtend wanneer het verdriet komt

De tranen vallen in patronen op de ramen

En onze vorm is ongedaan gemaakt

Je wilde alleen vasthouden

En ik laat mijn structuur je in de steek

Weet je, ik keek terwijl het zich ontvouwde

En naar het beeld van de andere hand

Een naald die afbeeldingen maakt in het bloed dat door de vallei stroomt

Je eerlijkheid graveert me

Blijf aan de lijn

De pijn van zijn ontsporing

En in het water

Waar een spiegel opengaat

De ernst van niet-herhalende patronen weergeven

Wanneer niemand anders je kan vasthouden

Kom binnen en ontvouw je dan

Oh de lijnen

Ik lieg alleen om je vast te houden

Het is 's avonds als het maanlicht komt

Zilver verlichten in de rivieren als ze in de zee vallen/vloeien

De schoonheid van hun mislukking

Terwijl de getijden hun voering uitwissen

Er is niets meer om aan vast te houden