Terrapin Station Medley - Grateful Dead

Let my inspiration flow

In token rhyme suggesting rhythm

That will not forsake me

Till my tale is told and done

While the firelight’s aglow

Strange shadows from the flames will grow

'till things we’ve never seen

Will seem familiar

Shadows of a sailor forming

Winds both foul and fair all swarm

Down in Carlisle, he loved a lady

Many years ago

Here beside him stands a man

A soldier from the looks of him

Who came through many fights

But lost at love

While the storyteller speaks

A door within the fire creaks

Suddenly flies open

And a girl is standing there

Eyes alight with glowing hair

All that fancy paints as fair

She takes her fan and throws it

In the lion’s den

«Which of you to gain me, tell

Will risk uncertain pains of hell?

I will not forgive you

If you will not take the chance»

The sailor gave at least a try

The soldier being much too wise

Strategy was his strength

And not disaster

The sailor coming out again

The lady fairly leapt at him

That’s how it stands today

You decide if he was wise

The storyteller makes no choice

Soon you will not hear his voice

His job is to shed light

And not to master

Since the end is never told

We pay the teller off in gold

In hopes he will come back

But he cannot be bought or sold

Terrapin Station

Inspiration move me brightly

Light the song with sense and color

Hold away despair

More than this I will not ask

Faced with mysteries dark and vast

Statements just seem vain at last

Some rise, some fall, some climb

To get to Terrapin

Counting stars by candlelight

All are dim but one is bright:

The spiral light of Venus

Rising first and shining best

(Oh)

From the northwest corner

Of a brand-new crescent moon

Crickets and cicadas sing

A rare and different tune

Terrapin Station

In the shadow of the moon

Terrapin Station

And I know we’ll be there soon

Terrapin — I can’t figure out

Terrapin — if it’s the end or beginning

Terrapin — but the train’s put it’s brakes on

And the whistle is screaming: Terrapin

At a Siding

While you were gone

These faces filled with darkness

The obvious was hidden

With nothing to believe in

The compass always points to Terrapin

Sullen wings of fortune beat like rain

You’re back in Terrapin for good or ill again

For good or ill again

Laat mijn inspiratie stromen

In token rijm suggereert ritme

Dat zal me niet in de steek laten

Tot mijn verhaal is verteld en gedaan

Terwijl het vuur gloeit

Er zullen vreemde schaduwen van de vlammen groeien

tot dingen die we nog nooit hebben gezien

Zal bekend voorkomen

Schaduwen van een matroos die zich vormt

Wind zowel vuil als redelijk alle zwerm

Beneden in Carlisle hield hij van een dame

Vele jaren geleden

Hier naast hem staat een man

Een soldaat zoals hij eruitziet

Die door vele gevechten kwam

Maar verloren in liefde

Terwijl de verteller spreekt

Een deur in het vuur kraakt

Vliegt ineens open

En daar staat een meisje

Ogen stralen met gloeiend haar

Al dat mooie verven als eerlijk

Ze neemt haar waaier en gooit hem

In de leeuwenkuil

"Wie van jullie om mij te winnen, vertel"

Zal het onzekere pijnen van de hel riskeren?

Ik zal je niet vergeven

Als u de kans niet grijpt»

De zeeman heeft het tenminste geprobeerd

De soldaat is veel te wijs

Strategie was zijn kracht

En geen ramp

De zeeman komt weer naar buiten

De dame sprong redelijk op hem af

Zo staat het er vandaag voor

Jij bepaalt of hij wijs was

De verteller maakt geen keuze

Binnenkort hoor je zijn stem niet meer

Het is zijn taak om licht te werpen

En niet om te beheersen

Omdat het einde nooit wordt verteld

We betalen de kassa af in goud

In de hoop dat hij terugkomt

Maar hij kan niet worden gekocht of verkocht

Terrapin-station

Inspiratie ontroert me helder

Verlicht het lied met gevoel en kleur

Houd wanhoop weg

Meer dan dit zal ik niet vragen

Geconfronteerd met mysteries donker en uitgestrekt

Verklaringen lijken eindelijk ijdel

Sommigen stijgen, sommigen vallen, sommigen klimmen

Om bij Terrapin te komen

Sterren tellen bij kaarslicht

Ze zijn allemaal vaag, maar één is helder:

Het spiraalvormige licht van Venus

Eerst opstaan ​​en het beste schijnen

(Oh)

Vanuit de noordwestelijke hoek

Van een gloednieuwe halve maan

Krekels en krekels zingen

Een zeldzaam en ander deuntje

Terrapin-station

In de schaduw van de maan

Terrapin-station

En ik weet dat we er snel zullen zijn

Moerasschildpad — ik kom er niet uit

Moerasschildpad — als het het einde of het begin is

Moerasschildpad — maar de trein heeft geremd

En het fluitje schreeuwt: Terrapin

Op een zijspoor

Terwijl je weg was

Deze gezichten gevuld met duisternis

Het voor de hand liggende was verborgen

Met niets om in te geloven

Het kompas wijst altijd naar Terrapin

Sombere vleugels van geluk slaan als regen

Je bent weer terug in Terrapin voor goed of weer ziek

Voor goed of nog een keer