Long Way Home - Granger Smith

On the outskirts of Dallas

There s a two lane highway

Take a right to my hometown

And a left to the interstate

Some angry words cloud of dust in a hurry

One left and she was gone

A turn for the worst, so it seems but I m not worried

If she s the girl I know.

She s probably driving back roads with the top down, just outta town

A warm breeze always cools her down

She ll cry along with every song on the radio

And then I know that Mustang s bound to turn around

I keep telling myself she s not really gone

She s taking the long way home

A pair of old sunglasses to hide the red in her blue eyes

I can see the wind that waves her blonde hair blowing away the tears she cries

Staring at a lipstick stained cup of coffee that she left yesterday

I fill it up for her her to drink when she gets home

I ll bet she s had a long day

She s probably driving back roads with the top down, just outta town

The warm breeze always cools her down

She ll cry along with every song on the radio

And then I know that Mustang s bound to turn around

I keep telling myself she s not really gone

She s taking the long way home

That s just like her to take the scenic route

But I keep on waiting cause I know

She ll be coming home any moment now

She s probably driving back roads with the top down, just outta town

A warm breeze always cools her down

She ll cry along with every song on the radio

And then I know that Mustang s bound to turn around

I keep telling myself she s not really gone

She s taking the long way home

God I hope she s taking the long way home

Aan de rand van Dallas

Er is een tweebaans snelweg

Sla rechtsaf naar mijn woonplaats

En links naar de snelweg

Een paar boze woorden wolk van stof in een haast

Nog één over en ze was weg

Een wending voor het ergste, dus het lijkt erop, maar ik maak me geen zorgen

Als zij het meisje is dat ik ken.

Ze rijdt waarschijnlijk binnenweggetjes met het dak naar beneden, net de stad uit

Een warm briesje koelt haar altijd af

Ze huilt mee met elk nummer op de radio

En dan weet ik dat de Mustang zich gaat omdraaien

Ik blijf mezelf voorhouden dat ze niet echt weg is

Ze neemt de lange weg naar huis

Een oude zonnebril om het rood in haar blauwe ogen te verbergen

Ik kan de wind zien die haar blonde haar zwaait en de tranen wegblaast die ze huilt

Starend naar een met lippenstift bevlekte kop koffie die ze gisteren heeft achtergelaten

Ik vul het voor haar zodat ze kan drinken als ze thuiskomt

Ik wed dat ze een lange dag heeft gehad

Ze rijdt waarschijnlijk binnenweggetjes met het dak naar beneden, net de stad uit

De warme bries verkoelt haar altijd

Ze huilt mee met elk nummer op de radio

En dan weet ik dat de Mustang zich gaat omdraaien

Ik blijf mezelf voorhouden dat ze niet echt weg is

Ze neemt de lange weg naar huis

Dat is net iets voor haar om de schilderachtige route te nemen

Maar ik blijf wachten want ik weet het

Ze kan elk moment thuiskomen

Ze rijdt waarschijnlijk binnenweggetjes met het dak naar beneden, net de stad uit

Een warm briesje koelt haar altijd af

Ze huilt mee met elk nummer op de radio

En dan weet ik dat de Mustang zich gaat omdraaien

Ik blijf mezelf voorhouden dat ze niet echt weg is

Ze neemt de lange weg naar huis

God, ik hoop dat ze de lange weg naar huis neemt