Antes do Fim - Gram

Quanto medo de não ter

A herança de um rei

Quanto pranto em razão

De um prestigio que não vem

Pra ser nome de uma rua

Ou ter a cara em bronze numa praça

Antes do fim

Quando a vida fez sinal

Estava olhando para os pés

Quanto tempo de atenção

Aos que falam sem saber

Nunca foi melhor amigo

Nem se emocionou nas despedidas

Mesmo no fim

Preso em solidão

Longe do fim

E então um dia parou

Mas não soube onde ir

Veja o beijo que ganhou

Da mais bela do lugar

Quanta sorte vive bem

Mas seu jogo nunca deu

Tal modelo forma chuva

Em seus dias de verão

Perto do fim

Preso em solidão

Longe do fim

Não foi capaz de sentir a dor de um não

Quanto medo de não ter

A herança de um rei

Quanto tempo de atenção

Aos que falam sem saber

Hoe bang om het niet te hebben

De erfenis van een koning

Hoeveel ik huil om reden

Van een prestige dat niet komt

De naam van een straat zijn

Of een gebronsd gezicht in een vierkant hebben

Voor het einde

Toen het leven een signaal gaf

Ik keek naar mijn voeten

Hoeveel aandacht

Voor degenen die spreken zonder het te weten

nooit beste vriend geweest

Hij werd niet eens emotioneel bij het afscheid nemen

Zelfs aan het einde

Vast in eenzaamheid

ver van het einde

En op een dag stopte het

Maar ik wist niet waarheen

Zie de kus die je hebt gewonnen

Van de mooiste plek

Wat een geluk dat je goed leeft

Maar je spel gaf nooit

Zo'n model vormt regen

In je zomerdagen

Nabij het einde

Vast in eenzaamheid

ver van het einde

Hij kon de pijn van een nee niet voelen

Hoe bang om het niet te hebben

De erfenis van een koning

Hoeveel aandacht

Voor degenen die spreken zonder het te weten