Into Oblivion - Gormathon

I don’t remember where I’ve been

Nothing is real but the pain that I feel

My body is throbbing and my soul is torn

Of darkness and evil inside my head

Aligned with insanity barely awake

In obscurity of my whereabouts

Yet I choose my allegiance to you

In dubiety of the right thing to do

No matter who we are, no matter where we’ve been

We’ll fall into oblivion

No matter what we say, no matter what we do

We’ll fall into oblivion

The night has fall and you’re pulling my strings

As an allied in death, as a voice from within

In mind and sense I hate what you are

A reflection of life, and the hate that it brings

But a glint of hope perceived by my sense

Like a smile on a face, I couldn’t ask for more

It makes me contented and staid to my call

The ordeal in life is a journey for all

No matter who we are, no matter where we’ve been

We’ll fall into oblivion

No matter what we say, no matter what we do

We’ll fall into oblivion

No matter who we are, no matter where we’ve been

We’ll fall into oblivion

No matter what we say, no matter what we do

We’ll fall into oblivion

No matter who we are, no matter where we’ve been

We’ll fall into oblivion

No matter what we say, no matter what we do

We’ll fall into oblivion

Ik weet niet meer waar ik ben geweest

Niets is echt, behalve de pijn die ik voel

Mijn lichaam klopt en mijn ziel is verscheurd

Van duisternis en kwaad in mijn hoofd

Afgestemd op waanzin, nauwelijks wakker

In het duister van mijn verblijfplaats

Toch kies ik mijn trouw aan jou

In twijfel of het juist is om te doen

Het maakt niet uit wie we zijn, waar we ook zijn geweest

We zullen in de vergetelheid raken

Wat we ook zeggen, wat we ook doen

We zullen in de vergetelheid raken

De nacht is gevallen en je trekt aan mijn touwtjes

Als een bondgenoot in de dood, als een stem van binnenuit

In gedachten en gevoel heb ik een hekel aan wat je bent

Een weerspiegeling van het leven en de haat die het met zich meebrengt

Maar een sprankje hoop waargenomen door mijn gevoel

Als een glimlach op een gezicht, ik zou niet om meer kunnen vragen

Het maakt me tevreden en trouw aan mijn oproep

De beproeving in het leven is een reis voor iedereen

Het maakt niet uit wie we zijn, waar we ook zijn geweest

We zullen in de vergetelheid raken

Wat we ook zeggen, wat we ook doen

We zullen in de vergetelheid raken

Het maakt niet uit wie we zijn, waar we ook zijn geweest

We zullen in de vergetelheid raken

Wat we ook zeggen, wat we ook doen

We zullen in de vergetelheid raken

Het maakt niet uit wie we zijn, waar we ook zijn geweest

We zullen in de vergetelheid raken

Wat we ook zeggen, wat we ook doen

We zullen in de vergetelheid raken