Alice capisce - Gomma

Non hanno portato via le cuffie piombate sui binari

Alice sente ancora l’eco di una canzone

Non sarebbe dovuta essere lì al porto

Doveva tornare a casa come le aveva detto sua madre

S’infila in una busta di ricordi o plastica

Davanti a un foglio, o mare, pieno di parole

Da lontano sembra quasi un quadro francese

Sente il ronzio di una mosca, la voce di suo padre

Si affoga al porto nel suo vestito rosso

Ha imparato che la morte è un qualcosa di importante

Come in un quadro francese in cui manca qualcuno

Ze hebben de gelode koptelefoons op de sporen niet weggenomen

Alice hoort nog steeds de echo van een lied

Ze had daar niet in de haven moeten zijn

Ze moest naar huis zoals haar moeder haar had verteld

Het glijdt in een souvenir of plastic zak

Voor een laken, of zee, vol woorden

Van een afstand lijkt het bijna een Frans schilderij

Hij hoort het gezoem van een vlieg, de stem van zijn vader

Ze verdrinkt in de haven in haar rode jurk

Hij heeft geleerd dat de dood iets belangrijks is

Zoals in een Frans schilderij waar iemand ontbreekt