De Ovälkomna - God Mother

Gud

Förpassats att leva bland skuggor

Vi har levt våra liv i skam

Tvingad på knäna under att tjäna Deras heliga ljus

Men in bland träden — Rötter gror

In under marken — (Där) mörkret bor

Vi bröt mot vår egen ed och lämnade hem för bojor

I en tyst lydnad hängde rädslan upp oss högt

Skam

Förväntan att leva med riktigt namn

Till mörkrets kalla famn

In bland träden

In under marken

Vi sökte försoning, och lovades frid

Spottad rakt i ansiktet

Vi blev omdöpta, «de Ovälkomna.»

Men jag bär Deras namn som mitt, som ert, som alla andras

Inte ett uns av din gud, för allt blod ni spillt

För ert gudakall, ert syndafall

Inte en jävla skymt av ljuset.

Syndafall

Där vårt huvud höggs av kryper kroppen nu tillbaks

Återvänd

Bortom från mörkret väntar vi hungrigt på er

God

Doorgegaan om tussen schaduwen te leven

We hebben ons leven in schaamte geleefd

Gedwongen op je knieën terwijl je je heilige licht dient

Maar tussen de bomen - Wortels groeien

Onder de grond - (Waar) de duisternis leeft

We braken onze eigen eed en verlieten het huis voor handboeien

In stille gehoorzaamheid hing de angst hoog boven ons

Schaamte

De verwachting om met een echte naam te leven

Naar de koude omhelzing van de duisternis

Tussen de bomen

In de grond

We zochten verzoening en er werd vrede beloofd

Recht in het gezicht spugen

We werden omgedoopt tot 'de Onwelkome'.

Maar ik draag jouw naam als de mijne, als de jouwe, als die van alle anderen

Geen greintje van je god, voor al het bloed dat je vergoten hebt

Voor uw roeping van God, uw val in zonde

Geen verdomd glimp van het licht.

Val

Waar ons hoofd werd afgehakt, kruipt nu het lichaam terug

Opbrengst

Voorbij de duisternis wachten we hongerig op je