About My Summer - Gob

I took a walk in the park the bluest blue in the sky

Until my legs gave out I sat on a bridge and died

And when they covered my eyes, there wasn’t a soul to save

And then they started to laugh, it had to be done again

I know it’s the price I pay

You can’t feel a heat that’s 200 miles away

I’m alone, it was my choice to stay

And stare in an empty mirror at yesterday

I went into a void, you were the void, a maze

If I could keep to myself it keeps me alive untouched

I wear a permanent frown, nervous about my fate

If it’s a million to one, I can’t hold you down that way

And I know it’s the price I pay

You can’t feel a heat that’s 200 miles away

I’m alone, it was my choice to stay

Here an abandoned minefield that you made

Ik heb een wandeling gemaakt in het park, het blauwste blauw aan de hemel

Tot mijn benen het begaven, zat ik op een brug en stierf

En toen ze mijn ogen bedekten, was er geen ziel om te redden

En toen begonnen ze te lachen, het moest nog een keer

Ik weet dat het de prijs is die ik betaal

Je kunt geen hitte voelen op 200 mijl afstand

Ik ben alleen, het was mijn keuze om te blijven

En staar gisteren in een lege spiegel

Ik ging een leegte in, jij was de leegte, een doolhof

Als ik voor mezelf zou kunnen blijven, houdt het me onaangetast in leven

Ik draag een permanente frons, nerveus over mijn lot

Als het een miljoen tegen één is, kan ik je op die manier niet tegenhouden

En ik weet dat het de prijs is die ik betaal

Je kunt geen hitte voelen op 200 mijl afstand

Ik ben alleen, het was mijn keuze om te blijven

Hier een verlaten mijnenveld dat je hebt gemaakt