Рванье - ГЛУМ, Юрий Усачёв

Жизнь замирает в экстазе

Я просыпаюсь под лунные фазы

В уши насыпают дешёвые фразы

Мой новый взгляд на мир косоглазый

Как ребенок, что недоразвит

Я — ужасно прекрасен

Мой музон слегка безобразен

Тебе понравится он, но не сразу

Человекообразие плоско,

А моя философия космос

Когда мне становится тошно

Я разношу все победоносно

Под стуками каблуков разбегаются мыши, слышишь

Подвальная песня, торжественный выход

Свободная ниша, но выше

Поднимется солнце, затмив всю черноту

Палящее солнце качает прям на лету

И так безнадежно земля поедает толпу

О томное счастье мое

Поминальные песни на ушко поет

Пронизывает меня, как копьё

Раскромсало и я, как рваньё

Het leven bevriest in extase

Ik word wakker met de maanstanden

Goedkope zinnen worden in de oren gegoten

Mijn nieuwe kijk op de wereld is scheel

Als een kind dat onderontwikkeld is

Ik ben verschrikkelijk mooi

Mijn muziek is een beetje lelijk

Je zult het leuk vinden, maar niet meteen

De mensheid is plat

En mijn filosofie is ruimte

Als ik moe word

Ik draag alles zegevierend

Muizen verspreiden zich onder het geluid van hakken, hoor je?

Kelderlied, plechtige uitgang

Gratis niche, maar hoger

De zon zal opkomen en alle duisternis overschaduwen

De brandende zon trilt meteen

En zo hopeloos eet de aarde de menigte op

Oh mijn lome geluk

Begrafenisliederen in het oor zingt

Dringt me door als een speer

Versnipperd en ik, als een vod