The Comforting of a Transparent Life - Giardini Di Mirò, Alessandro Raina, Styrofoam

He says he wants to buy a metal shade

Which they’ll never collide

She fills the room with dark blades of grass

That she couldn’t revive

The plastic trees of the wasted time

On a winter’s end are fading her mind

The crucifix on the liquor’s blue

Hits the comforting of a transparent life

What twenty years at last will give?

She can’t make him stop

She can’t make her stop but he knows she will

She’s filtering the pastor’s truth

He’s fingering with her feelings' glue

But the frequency could make’em stop

(this knot is standin' still)

Hij zegt dat hij een metalen kap wil kopen

Die ze nooit zullen botsen

Ze vult de kamer met donkere grassprieten

Dat ze niet kon herleven

De plastic bomen van de verspilde tijd

Aan het einde van de winter vervagen haar gedachten

Het kruisbeeld op het blauw van de drank

Raakt de troost van een transparant leven

Wat zal twintig jaar uiteindelijk opleveren?

Ze kan hem niet laten stoppen

Ze kan haar niet laten stoppen, maar hij weet dat ze dat wel zal doen

Ze filtert de waarheid van de pastoor

Hij vingert met de lijm van haar gevoelens

Maar de frequentie zou ze kunnen laten stoppen

(deze knoop staat stil)