Te Extrañaré - Gianmarco

Era tu mirada tierna

La que me entregaba

La tibieza dulce de la madrugada

No estaba seguro

Si era un sueño o no

Era como si lloviera

En un desierto árido

Desafiando al miedo

Que existe en el corazón

Tus labios temblaban junto

Junto con los míos

Nuestros corazones no sentían frío

No estaba seguro

Si era un sueño o no

Era como un sueño

De una noche de verano

Era como un cuento

Que antes nadie lo leyó

Te extrañaré cuando te vayas

Te extrañaré cuando no estés

Quien va creer lo que he vivido

Si ni yo lo puedo creer

Te extrañaré cuando te vayas

Te extrañaré cuando no estés

Reviviré los buenos tiempos

En una hoja de papel

Es difícil continuar

Haciendo melodías

Ya no puedo hacer

Las mismas poesías

Que escribía solo

En la intimidad

Ayer estuve observando

Las calles vacías

Ayer pasé por tu balcón

Y no te veía

Het was je tedere blik

degene die mij gaf

De zoete warmte van de dageraad

ik was niet zeker

Of het nu een droom was of niet

Het was alsof het regende

In een dorre woestijn

angst trotseren

Wat bestaat er in het hart?

je lippen trilden samen

samen met de mijne

Ons hart voelde niet koud aan

ik was niet zeker

Of het nu een droom was of niet

het was als een droom

van een zomernacht

Het was als een sprookje

Dat niemand het eerder heeft gelezen

Ik zal je missen als je weggaat

Ik zal je missen als je dat niet bent

Wie zal geloven wat ik heb geleefd

Als zelfs ik het niet kan geloven

Ik zal je missen als je weggaat

Ik zal je missen als je dat niet bent

Ik zal de goede tijden herbeleven

Op een vel papier

Het is moeilijk om door te gaan

melodieën maken

ik kan niet meer doen

dezelfde gedichten

wie schreef alleen?

in privacy

Ik was gisteren aan het kijken

de lege straten

Gisteren kwam ik langs je balkon

en ik heb je niet gezien