Influx - Ghost Iris

Desolate winds occupy

My desolate mind

This new realm

Must hold something more

Something more

Than what we were used to

This realm holds more

Something glistens in the distance

Famished for life

Deprived of a greater future

We drag ourselves towards it

Somehow we feel greeted

By this most

Mysterious of attractions

Benevolent in its nature

It shines forth

Benevolent in its nature

We drag ourselves towards it

We drag ourselves towards it

(The world we left behind)

(Is now but a vacant abode)

Something glistens

We drag ourselves towards it

(Our home left but never forgotten)

(As we migrated on)

Something glistens

The world we left behind

Is now but a vacant abode

Something glistens in the distance

Famished for life

Deprived of a greater future

We drag ourselves towards it

The world we left behind

Is now but a vacant abode

Desolate winden bezetten

Mijn desolate geest

Dit nieuwe rijk

Moet iets meer vasthouden

Iets meer

Dan wat we gewend waren

Dit rijk bevat meer

Er glinstert iets in de verte

Uitgehongerd voor het leven

Beroofd van een grotere toekomst

We slepen ons ernaartoe

Op de een of andere manier voelen we ons begroet

Door dit meest

Mysterieus aan attracties

Welwillend van aard

Het schijnt voort

Welwillend van aard

We slepen ons ernaartoe

We slepen ons ernaartoe

(De wereld die we achterlieten)

(Is nu maar een lege woning)

Er glinstert iets

We slepen ons ernaartoe

(Ons huis is vertrokken maar nooit vergeten)

(Terwijl we zijn gemigreerd)

Er glinstert iets

De wereld die we achterlieten

Is nu nog maar een lege verblijfplaats

Er glinstert iets in de verte

Uitgehongerd voor het leven

Beroofd van een grotere toekomst

We slepen ons ernaartoe

De wereld die we achterlieten

Is nu nog maar een lege verblijfplaats