Городское общество презрения - GFMGF

мрака извне хватает, всё гуще тьма в углах

тусклая лампочка зрения держится на проводах

городское общество презрения смыкается серостью стен

вокруг немая скорбь, рабы не встают с колен

перемелют фарш турникеты

рассуют по автобусам пачками

испекут в печах офисов

гарью синее небо запачкают

пепел выпадет чёрным снегом

с пропагандой смешается в лёгких

друг на друга боковым зрением

смотрим, боясь заговорить

год за годом, кровь со слюной

и ты не знаешь, кто живёт за стеной

истощение, грязь с желтизной

и ты не знаешь, кто там за стеной

в суете толкаясь плечами

наступая друг другу на головы

разучились смотреть в глаза

площади коленями отполированы

в инкубаторах многоэтажек

покрывается плесенью вечное

в стеклянные банки с окурками

нашей плоды чело-вечности

винт и хмурый общей иглой,

а ты не знаешь, кто умрёт за стеной

полёт с балкона вниз головой

и все спиной, все спиной, все спиной

и каждый раз, когда она испытывает оргазм,

перед её глазами проплывают Миша, Паша, Стас

и все, кому она нечаянно даст, боясь быть ненужной

на выдумки голь горазда

er is genoeg duisternis van buiten, de duisternis wordt steeds dikker in de hoeken

een schemerige gloeilamp van zicht wordt vastgehouden door draden

stedelijke samenleving van minachting sluit grijze muren

stil verdriet rondom, slaven staan ​​niet op van hun knieën

gehakt tourniquets

verspreid over de bussen in batches

gebakken in kantoorovens

brandende blauwe lucht zal worden bevlekt

as valt als zwarte sneeuw

vermengd met propaganda in de longen

naar elkaar met perifeer zicht

kijk, bang om te spreken

jaar na jaar, bloed en speeksel

en je weet niet wie er achter de muur woont

uitputting, modder met geelheid

en je weet niet wie er achter de muur zit

in een ophef die schouders duwt

op elkaars hoofd trappen

heb geleerd in de ogen te kijken

vierkante knieën gepolijst

in couveuses van hoogbouw

voor altijd bedekt met schimmel

in glazen potten met sigarettenpeuken

onze vrucht van de mensheid

schroef en fronsende gemeenschappelijke naald,

en je weet niet wie er achter de muur zal sterven

ondersteboven vliegend vanaf het balkon

en allemaal terug, allemaal terug, allemaal terug

en elke keer als ze een orgasme heeft,

Misha, Pasha, Stas zweven voor haar ogen

en iedereen aan wie ze per ongeluk geeft, uit angst onnodig te zijn

veel toffees