Across the Primordial Sea - Gevurah

Now the spirit leaves all flesh behind

Suddenly submerged by the primordial waters

Tossed and carried away by its constant tumult

And washes on the shores of the other side

The moon glares at the unconscious entity

Its gleaming light permeates the shell

Cleansing and washing away the dross within

Of its former life, only fading memories remain

A ghastly presence appears in the depth of night

Its touch, soft as silk, yet cold as ice

It now leans over the lifeless, worthless body

And with a whisper, grants it life again

Soul and spirit in ecstatic communion

The true self, afire with divine passion

Awakened to a new conscious existence

What has already died my not fear to die again

Nu laat de geest al het vlees achter

Plotseling ondergedompeld in de oerwateren

Gegooid en meegesleept door zijn constante tumult

En wast aan de oevers van de andere kant

De maan kijkt naar de onbewuste entiteit

Het glanzende licht doordringt de schaal

Reiniging en het wegwassen van de slakken binnenin

Van zijn vorige leven blijven alleen vervagende herinneringen over

Een afschuwelijke aanwezigheid verschijnt in het holst van de nacht

Zijn aanraking, zacht als zijde, maar toch koud als ijs

Het leunt nu over het levenloze, waardeloze lichaam

En met een fluistering, schenkt het weer leven

Ziel en geest in extatische gemeenschap

Het ware zelf, in vuur en vlam met goddelijke passie

Ontwaakt voor een nieuw bewust bestaan

Wat al is gestorven, ben ik niet bang om opnieuw te sterven