Barbara Joy - George Jones

Will you be there in the courtyard for the joy

Will your honor be avenged with justice done

When they cover my head over for the joy

Will you hide your face in shame for what you’ve done?

You were alway wild and reckless, Barbara dear

But I worshiped you, my love was like a fire

And your wedding was the high spot of the whole year

But your marriage left so much to be desired

Saying that you are were willing Barbara Joy

The face you’re showing gives away your sin

All your hopes of money can’t retore your pride

Maybe you were willin', don’t let me die

When the phone rang in the middle of the night

Your tender voice was shaking with alarm

So without a thought I hurried to your side

Always seeking to protect you from all harm

You threw your arms around me, it was like a dream

And what we knew was bound to happen, did

Then the doorway framed your husband and I heard you scream

Unless you speak tomorrow I’ll be dead

Saying that you are were willing Barbara Joy

The face you’re showing gives away your sin

All your hopes of money can’t retore your pride

Maybe you were willin', don’t let me die

Zul je daar op de binnenplaats zijn voor de vreugde

Zal uw eer gewroken worden met recht gedaan?

Wanneer ze mijn hoofd bedekken voor de vreugde

Verberg je je gezicht uit schaamte voor wat je hebt gedaan?

Je was altijd wild en roekeloos, lieve Barbara

Maar ik aanbad je, mijn liefde was als een vuur

En je bruiloft was het hoogtepunt van het hele jaar

Maar je huwelijk liet zoveel te wensen over

Zeggen dat je bereid bent Barbara Joy

Het gezicht dat je laat zien, verraadt je zonde

Al je hoop op geld kan je trots niet herstellen

Misschien wilde je me niet laten sterven

Toen de telefoon midden in de nacht ging

Je tedere stem trilde van schrik

Dus zonder erbij na te denken haastte ik me naar je kant

Altijd proberen u te beschermen tegen alle schade

Je sloeg je armen om me heen, het was als een droom

En wat we wisten dat moest gebeuren, gebeurde toch?

Toen omlijst de deuropening je man en ik hoorde je schreeuwen

Tenzij je morgen spreekt, ben ik dood

Zeggen dat je bereid bent Barbara Joy

Het gezicht dat je laat zien, verraadt je zonde

Al je hoop op geld kan je trots niet herstellen

Misschien wilde je me niet laten sterven