The Old Man And His Horn - Gene Watson

The old man told his story

About the years gone by

How he played his horn down in New Orleans

In some old dingy dive

«I knew 'em all back then.»

he said

As he reached out for his horn

He closed his eyes and wet his lips

Then the blues were born

He played with so much feelin'

Tears came from his eyes

He stopped and reminisced a bit

And then he gave a sigh!

Said, «You know, I almost made it

But that was before your time

Dixieland, Po' Folks Blues

ScatMan Jack and wine.»

Slapped his knee and gave a grin

It sure was good back then

Reaching for his horn on the floor

Placed it in an old towsack

That hung across his back

He said «Goodbye!»

And shuffled out the door

Enthused by what he told me

I never got his name

So, I called the waitress over

And started to explain

A tired old man — his tarnished horn

Mem’ries of years gone by

How he played his horn and reminisced

Smiled with tear-dimmed eyes

She said you are mistaken

There’s been no one but you

But I know who you’re talkin' 'bout

I used to know him, too

You’ll find him down on Basin Street

In back of an old churchyard

A stone that reads, «Rest in Peace»

I tried but it sure was hard."

Slapped his knee and gave a grin

It sure was good back then

Reaching for his horn on the floor

Placed it in an old towsack

That hung across his back

He said «Goodbye!»

And shuffled out the door

De oude man vertelde zijn verhaal

Over de voorbije jaren

Hoe hij op zijn hoorn speelde in New Orleans

In een oude groezelige duik

«Ik kende ze allemaal toen.»

hij zei

Terwijl hij zijn hoorn uitstak

Hij sloot zijn ogen en bevochtigde zijn lippen

Toen werden de blues geboren

Hij speelde met zoveel gevoel

Tranen kwamen uit zijn ogen

Hij stopte en haalde een beetje herinneringen op

En toen slaakte hij een zucht!

Zei: "Weet je, ik heb het bijna gehaald"

Maar dat was voor jouw tijd

Dixieland, Po' Folks Blues

ScatMan Jack en wijn.»

Klapte op zijn knie en grijnsde

Het was toen zeker goed

Reikend naar zijn hoorn op de vloer

Heb het in een oude trekzak gedaan

Dat hing over zijn rug

Hij zei «Tot ziens!»

En schuifelde de deur uit

Enthousiast over wat hij me vertelde

Ik heb zijn naam nooit gekregen

Dus belde ik de serveerster?

En begon uit te leggen

Een vermoeide oude man - zijn bezoedelde hoorn

Herinneringen aan vervlogen jaren

Hoe hij op zijn hoorn speelde en herinneringen ophaalde

Glimlachte met betraande ogen

Ze zei dat je je vergist

Er is niemand behalve jij

Maar ik weet over wie je het hebt

Ik kende hem ook

Je vindt hem in Basin Street

Achter een oud kerkhof

Een steen met de tekst "Rust in vrede"

Ik heb het geprobeerd, maar het was zeker moeilijk."

Klapte op zijn knie en grijnsde

Het was toen zeker goed

Reikend naar zijn hoorn op de vloer

Heb het in een oude trekzak gedaan

Dat hing over zijn rug

Hij zei «Tot ziens!»

En schuifelde de deur uit