Dach - Gedz

Czwarta rano w GDA, znowu nie mogę spać

Z myślami wieczne MMA, dokąd zmierza świat?

Jednego z przyjaciół opuścił brat

I każdy z nas odczuwa jego brak

Sam wiele razy myślałem, że to koniec

I przez to nienawidzę miłości, która nieraz bywa jak kat

Szare niebo płacze, te same ulice wyglądają dziś inaczej

Nie zmienią nic łzy wylane za stratę

Nie przywrócą żyć, które pokryte piachem są

Wychodzę na dach, by popatrzeć

Na moje miasto skąpane w kłamstwie

Czuję, że chce we mnie zatrzeć

Ostatki uczuć i pozbawić duszy na zawsze

Wychodzę na dach, by popatrzeć

Na moje miasto skąpane w kłamstwie

Czuję, że chce we mnie zatrzeć

Ostatki uczuć i pozbawić duszy na zawsze

Apatia chce mi inny tryb nadać

Deszcz?

Który to już dzień pada?

Stres?

Nie pozwól, by ten Cię zjadał

Co dzień to sobie powtarzam

Mniej przyjaciół, więcej wrogów

Jak nie wiadomo, o co chodzi, zawsze jest jeden powód

Jak nie wiesz komu ufać, to nie ufaj nikomu poza sobą

Bo sam ze sobą od kołyski do grobu

Jesteś, żyjesz, serce bije, oddychasz

I nieistotne, który raz się potykasz

Bylebyś tonąc się brzytwy nie chwytał

Bo niejeden poda ci ją, by z Twojego koryta jeść

Wychodzę na dach, by popatrzeć

Na moje miasto skąpane w kłamstwie

Czuję, że chce we mnie zatrzeć

Ostatki uczuć i pozbawić duszy na zawsze

Wychodzę na dach, by popatrzeć

Na moje miasto skąpane w kłamstwie

Czuję, że chce we mnie zatrzeć

Ostatki uczuć i pozbawić duszy na zawsze

Vier uur 's ochtends bij GDA, ik kan niet meer slapen

Eeuwige MMA-gedachten, waar gaat de wereld heen?

Een van de vrienden werd achtergelaten door een broer

En ieder van ons voelt de afwezigheid ervan

Zelf heb ik vaak gedacht dat het voorbij was

En daarom haat ik liefde, die soms als een beul is

De grijze lucht huilt, dezelfde straten zien er vandaag anders uit

Tranen om het verlies zullen niets veranderen

Ze zullen geen levens terugbrengen die bedekt zijn met zand

Ik ga het dak op om te kijken

Op mijn stad badend in leugens

Ik heb het gevoel dat hij me wil uitwissen

Overblijfselen van gevoelens en beroven je ziel voor altijd

Ik ga het dak op om te kijken

Op mijn stad badend in leugens

Ik heb het gevoel dat hij me wil uitwissen

Overblijfselen van gevoelens en beroven je ziel voor altijd

Apathie wil me een andere modus geven

Regenen?

Welke dag regent het al?

Spanning?

Laat deze je niet opeten

Ik herhaal dit elke dag voor mezelf

Minder vrienden, meer vijanden

Als je niet weet waar het over gaat, is er altijd wel een reden

Als je niet weet wie je kunt vertrouwen, vertrouw dan niemand anders dan jezelf

Want ... met mezelf van de wieg tot het graf

Je bent, je leeft, je hart klopt, je ademt

En het maakt niet uit hoe laat je struikelt

Zolang je maar niet naar een scheermes grijpt als je aan het verdrinken bent

Want velen zullen het u te eten geven uit uw trog

Ik ga het dak op om te kijken

Op mijn stad badend in leugens

Ik heb het gevoel dat hij me wil uitwissen

Overblijfselen van gevoelens en beroven je ziel voor altijd

Ik ga het dak op om te kijken

Op mijn stad badend in leugens

Ik heb het gevoel dat hij me wil uitwissen

Overblijfselen van gevoelens en beroven je ziel voor altijd