Glare - Gaerea

Slackly watching the glare of the bucolic hills

Stumbling in mirrors without blindfolds aside

Jubilating the chants of a broken past

When the fear steps in, blind man can see

If we all fear, we will be forever blind

The reflex of a strained face

Not a single broken mirror screen

Sense of tomorrow

Black puddle of mud

Unfolds the path

Unstoppable carnage of unfaithful dreams

In this somber world, one can never behold us

An obscure meeting, a screen that is so dirt

Infant dreams

Reveal the glare

360 degrees of light

Don’t be fooled by the mask we create

For this is all a lie

Blending affections

Departed souls wonder a showcase of pride

Burning desire of blindness

Just watching it passing by

Wasting time

Living the most obsolete life

And searching for ways to escape

Fall into the deepest coma

This putrid sphere deserves no lightness

Once so brave with its flaunting walls

Fashion of reflections

Vanity of a gloomy life

A brighter world, a gentle gaze

A field of withered grass

Visible glittering at sunlight

The sweet glances can show a shred of our code

A voyage of fractured thrills

Dripping down from the waterfall

The glow from the gems outshines the moonlight

The reflex of a pale face

Not a single broken display

Sense of the future

May your ripped out chest rot in the sky

From the waters that I’m damned to cross

The glimpse of darkness

Memories of a forgotten world

I know no other way

Sickened of prowl on a celestial stone

Through frosted avenue

We walk alone

A massive vortex

To unfold the truthful breach

Slappe kijken naar de schittering van de landelijke heuvels

Struikelen in spiegels zonder blinddoeken opzij

Juichend de gezangen van een gebroken verleden

Wanneer de angst binnenkomt, kan blinde man zien

Als we allemaal bang zijn, zullen we voor altijd blind zijn

De reflex van een gespannen gezicht

Geen enkel gebroken spiegelscherm

Gevoel voor morgen

Zwarte modderpoel

Ontvouwt het pad

Onstuitbare bloedbad van ontrouwe dromen

In deze sombere wereld kun je ons nooit aanschouwen

Een duistere vergadering, een scherm dat zo vuil is

Baby dromen

Onthul de schittering

360 graden licht

Laat je niet misleiden door het masker dat we maken

Want dit is allemaal een leugen

Het mengen van genegenheden

Vertrokken zielen vragen zich af een vitrine van trots

Brandend verlangen naar blindheid

Gewoon voorbij zien komen

Tijd verspillen

Het meest verouderde leven leiden

En zoeken naar manieren om te ontsnappen

Val in de diepste coma

Deze verrotte bol verdient geen lichtheid

Ooit zo moedig met zijn pronkende muren

Mode van reflecties

De ijdelheid van een somber leven

Een helderdere wereld, een zachte blik

Een veld met verdord gras

Zichtbaar glinsteren bij zonlicht

De lieve blikken kunnen een stukje van onze code laten zien

Een reis van gebroken sensaties

Druipend van de waterval

De gloed van de edelstenen overtreft het maanlicht

De reflex van een bleek gezicht

Geen enkel kapot scherm

Gevoel voor de toekomst

Moge je uitgerukte borst in de lucht rotten

Van de wateren die ik verdoemd ben over te steken

De glimp van de duisternis

Herinneringen aan een vergeten wereld

Ik weet geen andere manier

Ben het beu om op een hemelse steen te jagen

Door frosted avenue

We lopen alleen

Een enorme draaikolk

Om de waarheidsgetrouwe inbreuk te ontvouwen