Un espectro más - Full

Has tenido la ocasión

De intentar parecer algo mejor

Y maquillar tu laridad

Será mejor que no sigas en el rock

De tu suicida afición

Despedida hoy

De máximo rigor

Ha empezado el viaje a través

De las puertas que abriste aquella vez

Pasajeros al tren

Nos vamos por no ver

Que el cielo sólo se empieza

A caer

Has cambiado sin saber lo que hacer

Y en tus manos

Otra vez

Vuelves a desaparecer

No existe explicación

Vendiste el corazóne

En algún lugar

Por un disfraz

Con el que te crees especial

Si llevas en los pies

Muelles porque ves

Que la Tierra te quiere comer

Si has cambiado ya

La manera de andar

Complejos de superioridad

Desperdicia un poco más

Los restos de tu libertad

Imprime más velocidad

A tu salto final

Y en los dedos

Llevas ya

En oro tu mediocridad

Eres un triste más

Espectro en la ciudad

je hebt de kans gehad

Om beter te lijken

En verzin je lariteit

Je kunt beter niet meer rocken

Van je suïcidale hobby

tot ziens vandaag

van maximale strengheid

De reis door is begonnen

Van de deuren die je toen opendeed

passagiers naar de trein

We vertrekken voor het niet zien

Dat de lucht nog maar net begint

Val

Je bent veranderd zonder te weten wat je moet doen

en in jouw handen

Opnieuw

je verdwijnt weer

er is geen verklaring

je hebt het hart verkocht

Op een of andere plek

voor een vermomming

Waarmee je denkt dat je bijzonder bent

Als je doorgaat op je voeten

veren omdat je ziet

Dat de aarde je wil opeten

Als je al veranderd bent

de manier van lopen

superioriteit complexen

Verspil een beetje meer

De overblijfselen van je vrijheid

meer snelheid afdrukken

naar je laatste sprong

en in de vingers

je hebt al

In goud jouw middelmatigheid

je bent nog een verdrietig

spook in de stad