Afternoon - Froth

seems like afternoon

feels like the daytime

when there’s no sign of you

clouds block the daylight

and when the sun goes down

dark is arriving

even when shades are drawn

moonlight is blinding

still i can hear your words

cutting through slowly

«you're gonna fade away, always below me»

I see your picture drawn with a thin line

(yeah)

somehow I figured you’d be here all the time

time only happens you stand still

running clock down in the daytime

drop your knee onto the pavement

counting years go by your whole life

vase of flowers on the table

wasting time until she comes by

lijkt wel middag

voelt als de dag

wanneer er geen teken van jou is

wolken blokkeren het daglicht

en als de zon ondergaat

donker komt eraan

zelfs wanneer schaduwen zijn getekend

maanlicht is verblindend

toch kan ik je woorden horen

langzaam doorsnijden

«je gaat vervagen, altijd onder mij»

Ik zie je foto getekend met een dunne lijn

(ja)

op de een of andere manier dacht ik dat je hier de hele tijd zou zijn

de tijd gebeurt alleen je staat stil

de klok overdag laten lopen

laat je knie op de stoep vallen

teljaren gaan voorbij je hele leven

vaas met bloemen op tafel

tijd verspillen tot ze langskomt