Solitude - From Sorrow To Serenity

As I wake

As I take a sharp gasp of air my whole body stagnates

Staring into the black of a darkened room

My existence transpires

My whole feeling is numb

I have no more questions

I have no more cause

I no longer desire control

Because everything’s lost its worth

Reclusive and tameless

Blocking out all the lights

No more bullshit to see

No chance for progression

Just a small husk of life

Trapped and bound

I don’t give a fuck

Why the fuck am I here?

Hermetical instincts

Will I ever find purpose?

Stepping onto the path of pain

Every step I take leads to despair

I don’t know where to go

What direction to take

My existence has gone astray

Solitude takes me away

Unresponsive to hands reaching out

The ones who are beckoning and calling my name

Trapped in an ocean

Growing attached to the isolation

Vicious and restless

Get a glimmer of hope

Salvage what’s left of me

Drifting out of direction

Maybe only by chance I’ll arrive on the shores

Giving in, defeated, no hope for return

How can I exist in a world that’s been torn apart?

I don’t know where to go

I don’t know what direction to take

Stepping onto the path of pain

Every step I take leads to despair

I don’t know where to go

What direction to take

My existence has gone astray

Solitude takes me away

As I writhe

As I die

All memory of me has just been left behind

My perception’s the same as the darkened room

Welcome to solitude

Terwijl ik wakker word

Terwijl ik een scherpe hap lucht neem, stagneert mijn hele lichaam

Staren in het zwart van een verduisterde kamer

Mijn bestaan ​​komt tot uiting

Mijn hele gevoel is gevoelloos

Ik heb geen vragen meer

Ik heb geen reden meer

Ik heb geen behoefte meer aan controle

Omdat alles zijn waarde heeft verloren

Teruggetrokken en ongetemd

Alle lichten uitsluiten

Geen bullshit meer te zien

Geen kans op progressie

Slechts een kleine schil van het leven

Gevangen en gebonden

Ik geef er geen fuck om

Waarom ben ik hier?

Hermetische instincten

Zal ik ooit een doel vinden?

Op het pad van pijn stappen

Elke stap die ik zet leidt tot wanhoop

Ik weet niet waar ik heen moet

Welke richting te nemen?

Mijn bestaan ​​is verdwaald

Eenzaamheid brengt me weg

Reageert niet op handen die uitreiken

Degenen die wenken en mijn naam roepen

Gevangen in een oceaan

Gehecht raken aan het isolement

Wreed en rusteloos

Krijg een sprankje hoop

Red wat er nog van mij over is

Uit de richting drijven

Misschien kom ik alleen bij toeval op de kust aan

Toegeven, verslagen, geen hoop op terugkeer

Hoe kan ik bestaan ​​in een wereld die verscheurd is?

Ik weet niet waar ik heen moet

Ik weet niet welke richting ik moet nemen

Op het pad van pijn stappen

Elke stap die ik zet leidt tot wanhoop

Ik weet niet waar ik heen moet

Welke richting te nemen?

Mijn bestaan ​​is verdwaald

Eenzaamheid brengt me weg

Zoals ik schrijf

Als ik sterf

Alle herinneringen aan mij zijn zojuist achtergelaten

Mijn perceptie is hetzelfde als de verduisterde kamer

Welkom bij eenzaamheid