Лица - Fread, Малур, campbullet

Три веревки вокруг шеи- это поводок

Идти на поводу у сук как не пробитый потолок

Когда на 5 день недели хрустнет новый позвонок

Душа убийцы в моем теле, но каков будет итог

Три веревки вокруг шеи — это поводок

Идти на поводу у сук как не пробитый потолок

Когда на 5 день недели хрустнет новый позвонок

Душа убийцы в моем теле, но каков будет итог

Я хочу уйти и сдохнуть, я хочу тупо сгореть

Мой разум страшный и убогий, и он будет долго тлеть

Так много тварей под кроватью, не хочу их лицезреть

Я свешу ногу или руку, ведь им надо что-то есть

(Пролежни в моих глазах) — это значит что мне скучно

Я лежу так уже век, не вижу солнца, только тучи

Смерть легка, она спокойна и она придет беззвучно

Только кому выбирать, кто из нас более живучий

В маленькой комнатке, где мне тепло

Я достану рукою до неба

До мяса прожжённое моё лицо

Остатками детства, что будут мне хлебом

Мне жаль, что я буду всегда тебе бременем

Штопором вскрыв отпечатки на памяти

Мои стихи, что считают все бредом

Пишу я на сердце перманентным маркером

Сколько здесь лжи, я не давлю на больное, но оно врезается

Крепче держи, кого зовешь, когда лезвие в грудь упирается

Здесь этажи — криков, что рвутся на волю, сливаясь в сияние

Просто дыши — мне говорят, но глаза мои всегда стеклянные

Я хотела быть счастливой, но не знала как

В голове лишь крошки гнева, в уголке таится страх

Если кинуть жребий, точно встанет на ребро

Мои мысли, будто пепел, приготовь своё ружьё

Мы люди и будем терпеть, пока холод проест наши пальцы и плечи

Забыв о деталях, мы рушимся камнем на землю и заново лечим

На коже изъяны, рубцы и порезы, но это не худшая учесть

Упав на бетон, ты записан в тетрадь, по которой нас планово учат

Ты готов все потерять (а?)

Больше не увидишь, не родных, только боль (да)

Больше нет пути назад

И слушай не теряй, (что) самого себя

(Я слышу только крики ада, мне от них не убежать, а)

Видишь пятна крови?

(хм) Лучше не молчи

(Я не вижу ничего, давай ты уже замолчишь, а?)

Закатай рукав (а), сделай лишний шаг (у)

Больше нет пути назад, больше нет пути назад

Убедись это не сон, все что ты видишь (это не сон)

Сука заткнись, держи патрон, выстрели в висок (ну сделай же, бро)

Ты не один, мы все с тобой, только не делай ошибок, постой

Ты не один, мы все с тобой, только не делай ошибок, постой

Я дышу ядом через ингалятор

Вдох полной грудью познакомит меня с адом

Ты не смотри на мою жизнь (Хуже мне не будет)

Если дорог тебе, держись.

(Вместе мы не будем)

Я смотрю на улыбки манекенов

В зеркале пустой, кто мы во вселенной

С шеи течёт кровь, пейте мои братья

Когда ссохну, из моих вен сестры сошьют платья

(Боже, улыбнись ты!) Будто кто-то умер

Помнишь папа, показал как страшен чёрный бумер

Если кто узнает, что Алиса долбит кокс

То время проглотит наш глас

Drie touwen om de nek is een riem

Om door te gaan over de teven als een ongebroken plafond

Wanneer een nieuwe wervel kraakt op de 5e dag van de week

De ziel van de moordenaar zit in mijn lichaam, maar wat zal het resultaat zijn?

Drie touwen om de nek is een riem

Om door te gaan over de teven als een ongebroken plafond

Wanneer een nieuwe wervel kraakt op de 5e dag van de week

De ziel van de moordenaar zit in mijn lichaam, maar wat zal het resultaat zijn?

Ik wil weggaan en sterven, ik wil stom branden

Mijn geest is verschrikkelijk en ellendig, en het zal nog lang smeulen

Zoveel wezens onder het bed, ik wil ze niet zien

Ik zal mijn been of arm ophangen, want ze hebben iets te eten nodig

(Decubitus in mijn ogen) - het betekent dat ik me verveel

Ik lieg al een eeuw zo, ik zie de zon niet, alleen wolken

De dood is gemakkelijk, het is kalm en het zal stil komen

Alleen wie te kiezen wie van ons vasthoudender is

In een kleine kamer waar ik het warm heb

Ik zal de hemel bereiken met mijn hand

Mijn gezicht tot op het vlees verbrand

De overblijfselen van de kindertijd die mijn brood zullen zijn

Het spijt me dat ik altijd je last zal zijn

Met een kurkentrekker de afdrukken op het geheugen openen

Mijn gedichten die iedereen als onzin beschouwt

Ik schrijf op het hart met een permanent marker

Hoeveel leugens zijn hier, ik oefen geen druk uit op de patiënt, maar het crasht

Houd je vast, wie je roept als het mes op de borst rust

Hier zijn de vloeren van geschreeuw dat wordt verscheurd tot vrijheid, versmeltend tot glans

Adem gewoon - ze vertellen het me, maar mijn ogen zijn altijd van glas

Ik wilde gelukkig zijn, maar ik wist niet hoe

Er zijn alleen kruimels van woede in het hoofd, angst loert in de hoek

Als je veel werpt, zal hij zeker op het randje staan

Mijn gedachten zijn als as, maak je wapen klaar

We zijn mensen en we zullen volharden tot de kou onze vingers en schouders opvreet

Als we de details vergeten, vallen we als een steen op de grond en genezen we weer

Er zijn gebreken, littekens en snijwonden op de huid, maar dit is niet het ergste om te overwegen

Als je op beton bent gevallen, word je in een notitieboekje geschreven, volgens welke ons regelmatig wordt geleerd

Ben je klaar om alles te verliezen (huh?)

Je zult het niet meer zien, geen familieleden, alleen pijn (ja)

Niet meer terugdraaien

En luister, verlies (dat) jezelf niet

(Ik hoor alleen de kreten van de hel, ik kan er niet voor weglopen, eh)

Zie je de bloedvlekken?

(hmm) Het is beter om niet te zwijgen

(Ik zie niets, laten we nu al onze mond houden, hè?)

Stroop je mouw op (a), zet een extra stap (y)

Niet meer teruggaan, niet meer teruggaan

Zorg ervoor dat het geen droom is, alles wat je ziet (het is geen droom)

Teef zwijg, houd een patroon vast, schiet het in de tempel (kom op, bro)

Je bent niet alleen, we zijn allemaal bij je, maak gewoon geen fouten, wacht

Je bent niet alleen, we zijn allemaal bij je, maak gewoon geen fouten, wacht

Ik adem vergif in via een inhalator

Diep ademhalen zal me introduceren in de hel

Je kijkt niet naar mijn leven (het zal niet erger worden voor mij)

Als je het leuk vindt, houd vol.

(Samen niet)

Ik kijk naar de glimlach van mannequins

In een lege spiegel, wie zijn wij in het universum

Bloed stroomt uit de nek, drink mijn broers

Als ik opdroog, naaien zussen jurken uit mijn aderen

(God, lach naar je!) Alsof er iemand is overleden

Weet je nog dat papa liet zien hoe eng de zwarte boomer is?

Als iemand erachter komt dat Alice coke aan het hameren is...

Die tijd zal onze stem inslikken