Corpse - Franky Flowers

I run on backs of horses

All through the night waiting for the light

The trees are stripped to skin

Their branches planned like a dead man’s hand

Roses on her virgin eyes

Her lips are shut

The string is cut

I saw myself hanging from the ceiling

Then I was 17

Don’t watch the people you love grow old

Just watch the people you hate grow cold

I got away from her all night and day

But to no avail, to no avail she

Never came to me again

Not ever again, not ever again

Away from her all night and day

But to no avail, to no avail she

Never came to me again

I can’t still walk on solid ground

Repeat

I run on backs of horses

All through the night waiting for the light

The trees are stripped to skin

Their branches planned like a dead man’s hand

Roses on her virgin eyes

Her lips are shut

The string is cut

I saw myself hanging from the ceiling

Then I was 17

Don’t watch the people you love grow old

Just watch the people you hate grow cold

Repeat

I got away from her all night and day

But to no avail, to no avail she

Never came to me again

Not ever again, not ever again

Away from her all night and day

But to no avail, to no avail she

Never came to me again

I can’t still walk on solid ground

Ik ren op de rug van paarden

De hele nacht wachtend op het licht

De bomen zijn tot op de huid gestript

Hun takken waren gepland als de hand van een dode man

Rozen op haar maagdelijke ogen

Haar lippen zijn gesloten

De string is afgeknipt

Ik zag mezelf aan het plafond hangen

Toen was ik 17

Kijk niet toe hoe de mensen van wie je houdt oud worden

Kijk gewoon hoe de mensen die je haat koud worden

Ik ben de hele dag en nacht bij haar weggegaan

Maar het mocht niet baten, het mocht niet baten

Kwam nooit meer naar me toe

Nooit meer, nooit meer

Dag en nacht bij haar weg

Maar het mocht niet baten, het mocht niet baten

Kwam nooit meer naar me toe

Ik kan nog steeds niet op vaste grond lopen

Herhalen

Ik ren op de rug van paarden

De hele nacht wachtend op het licht

De bomen zijn tot op de huid gestript

Hun takken waren gepland als de hand van een dode man

Rozen op haar maagdelijke ogen

Haar lippen zijn gesloten

De string is afgeknipt

Ik zag mezelf aan het plafond hangen

Toen was ik 17

Kijk niet toe hoe de mensen van wie je houdt oud worden

Kijk gewoon hoe de mensen die je haat koud worden

Herhalen

Ik ben de hele dag en nacht bij haar weggegaan

Maar het mocht niet baten, het mocht niet baten

Kwam nooit meer naar me toe

Nooit meer, nooit meer

Dag en nacht bij haar weg

Maar het mocht niet baten, het mocht niet baten

Kwam nooit meer naar me toe

Ik kan nog steeds niet op vaste grond lopen