Mam'selle - Frankie Laine, Michel Legrand et son Orchestre

It was Montmartre

It was midnight

Come to think of it

It was spring

There was music

I was listening

Then in the room somewhere someone began to sing

This melody made for remembering

A small cafe, mam’selle

Our rendezvous, mam’selle

The violins were warm and sweet and so were you, mam’selle

And as the night danced by

A kiss became a sigh

Your lovely eyes

Seem to sparkle just like wine does

No heart ever yearned the way that mine does, for you

And yet I know too well

Someday we’ll say goodbye

Then violins will cry

And so will I, mam’selle

Het was Montmartre

Het was middernacht

Nu ik er aan denk

Het was lente

Er was muziek

Ik luisterde

Toen begon ergens in de kamer iemand te zingen

Deze melodie is gemaakt om te onthouden

Een klein café, mam'selle

Ons rendez-vous, mam'selle

De violen waren warm en lief en jij ook, mam'selle

En terwijl de nacht voorbij danste

Een kus werd een zucht

Je mooie ogen

Lijkt te schitteren net als wijn

Geen enkel hart heeft ooit zo verlangd als het mijne, naar jou

En toch weet ik het te goed

Op een dag zullen we afscheid nemen

Dan zullen violen huilen

En ik ook, mam'selle