00:00 - Fonetic

Знаешь, религия наша давно стала не порицаема

Мы верим.

Да.

Мы с тобой верим в одни и те же пустоты

И бессмысленность эту очень искусно скрываем за непроницаемостью на лице

С умным видом падая в бездну, пока время режет нам стропы

Я не вернусь, и не жди

Тихо в динамиках и пусто в камере дрона

Лишь карикатуры на стиль

С нитевидным пульсом армии клонов

И мысли кружат как щепки в холодном американо

Нелепая загадка:

Стол.

А на столе малява,

А в маляве лишь единственное слово «прости»

В радио лишь одни синоптики о серых тучах

Выпью чашку и в стальное дно загляну

И не увижу ничего в этой кофейной гуще

Мама скажет: «Сынок, родной, позабудь»

Дым вываливал в окна

Она была близко, но снова ушла

Совсем иной сценарий бы мог быть, но нет

И раны снова разошлись по заштопанным швам

И в памяти выстрелы волн

Пусть это всё за гранями смыслов и форм

Со светом в тоннеле уже поезд ушёл,

Но я в нём и уснул, где-то в дальнем зависнув депо

Там, во сне, я слежу за рекой,

А за спиной моей та ещё свора

Палю на проплывающие трупы врагов,

А на том берегу где-то — мимо пробегающий Форест

Он всё бежит и слагает сказки

О том, что никто ты, о том, что ты — это пыль

Лишь паства ведомая.

Знаешь всё сам

Винтик двуличного бизнеса

На праведных катают пасквили лишь,

А отморозков кладут в золотые гробы

Ну здравствуй, бредовый мир, здравствуй, братец-шиза

Здравствуй, сестричка-бессмыслица

00:00 на часах.

Ноль, ноль, ноль

Навсегда упускаем момент, и путь выбираем самый ветвистый

И, устав играть эту роль, даже луна обернётся другой стороной

Спросит, были ли мы в своём уме?

Или всегда были за гранью здравого смысла?

00:00 на часах.

Ноль, ноль, ноль

Навсегда упускаем момент, и путь выбираем самый ветвистый

И, устав играть эту роль, даже луна обернётся другой стороной

Спросит, были ли мы в своём уме?

Или всегда были за гранью здравого смысла?

Но этот берег мой

И сколько бы я прежде ни отмерил доль

Сколько б ни верил в рай за чек

Столько же мне не спать ночей, I’ve just married

Choice, дай мне ещё немного больше

И стало изменчиво резко лицо так

Ещё немного пепла, орешка и соды

Я нажимаю на self-destroy

И позабытые кадры

Спрятанные за туманами в голове

Проявляются снова фрагментами пазла

С бутыли горла вырываю дозатор,

Но ядовитые капли

Что накапливали облака чужих королевств

Смоют всё, что было грязным

Разве?

Они покорно выпадают в осадок

Я спускаюсь на уровень ноль

Рефлексия — уровень Бог

За струнами мой мир и дьявол тихо на ухо скажет мне:

«Да, дядя, в этом ты, в натуре, не плох»

Я знаю это, ибо сам в это неплохо играю

Слова летели, будто пули, в микро

Придёт время и наступит безветрие, штиль

Да, ну, а пока лишь бури и гром

Очередную дуру в игнор

Тут об одном всё, у свободы есть лишь только небо и крик,

А суки с умным еблом все испаряются без шума ветров

Если не то чё-то, ты мне маякни

Пока я в туманах, пока пусть подгрузит

Не навсегда это, знаешь

Ещё немного подержит, но в полночь отпустит

Всегда отпускает

00:00 на часах.

Ноль, ноль, ноль

Навсегда упускаем момент, и путь выбираем самый ветвистый

И, устав играть эту роль, даже луна обернётся другой стороной

Спросит, были ли мы в своём уме?

Или всегда были за гранью здравого смысла?

00:00 на часах.

Ноль, ноль, ноль

Навсегда упускаем момент, и путь выбираем самый ветвистый

И, устав играть эту роль, даже луна обернётся другой стороной

Спросит, были ли мы в своём уме?

Или всегда были за гранью здравого смысла?

1−7 I-B, hip-hop.ru

1−7 I-B, hip-hop.ru

И время полным-полно, и нет лишь смысла

Ты не утони со мной в этих мыслях

1−7 I-B, hip-hop.ru

1−7 I-B, hip-hop.ru

И время полным-полно, и нет лишь смысла

Ты не утони со мной в этих мыслях

Weet je, onze religie is al lang niet veroordeeld

We geloven.

Ja.

Jij en ik geloven in dezelfde leegte

En deze zinloosheid is zeer vakkundig verborgen achter ondoordringbaarheid op het gezicht

Slim in de afgrond vallen terwijl de tijd onze lijnen snijdt

Ik zal niet terugkeren, en wacht niet

Stil in de speakers en leeg in de camera van de drone

Slechts karikaturen van stijl

Met de draadachtige hartslag van het kloonleger

En gedachten cirkelen als chips in een koude americano

Belachelijk raadsel:

Tafel.

En op de tafel ligt een baby,

En in de baby is er maar één woord "sorry"

Er zijn alleen weersvoorspellers op de radio over grijze wolken

Ik drink een kopje en kijk in de stalen bodem

En ik zie niets in dit koffiedik

Moeder zal zeggen: "Zoon, schat, vergeet het maar"

Rook stroomde uit de ramen

Ze was dichtbij, maar ze ging weer weg

Het had een heel ander scenario kunnen zijn, maar nee

En de wonden gingen weer uiteen langs de verzegelde naden

En ter herinnering de schoten van de golven

Laat het allemaal voorbij betekenissen en vormen zijn

Met het licht in de tunnel is de trein al vertrokken,

Maar ik viel erin in slaap, ergens in het verre depot zwevend

Daar, in een droom, volg ik de rivier,

En achter mijn rug zit die roedel

Ik schiet op de drijvende lijken van vijanden,

En aan de andere kant ergens - voorbijlopend bos

Hij blijft rennen en componeert sprookjes

Dat je niemand bent, dat je stof bent

Alleen de kudde wordt geleid.

Je weet alles zelf

Tandwiel van een bedrijf met twee gezichten

Alleen schotschriften rollen over de rechtvaardigen,

En misdadigers worden in gouden doodskisten gestopt

Nou, hallo gekke wereld, hallo broer Shiz

Hallo zusje

00:00 op de klok.

Nul, nul, nul

We missen het moment voor altijd en kiezen het meest vertakte pad

En, moe van het spelen van deze rol, zal zelfs de maan de andere kant op draaien

Hij zal vragen of we bij ons goede verstand waren?

Of zijn ze altijd buiten het gezonde verstand geweest?

00:00 op de klok.

Nul, nul, nul

We missen het moment voor altijd en kiezen het meest vertakte pad

En, moe van het spelen van deze rol, zal zelfs de maan de andere kant op draaien

Hij zal vragen of we bij ons goede verstand waren?

Of zijn ze altijd buiten het gezonde verstand geweest?

Maar deze kust is van mij

En het maakt niet uit hoeveel ik eerder heb afgemeten

Het maakt niet uit hoeveel je in de hemel gelooft voor een cheque

Zoveel nachten dat ik niet slaap, ik ben net getrouwd

Keuze geef me een beetje meer

En het gezicht werd zo veranderlijk

Een beetje meer as, noten en frisdrank

Ik klik op zelfvernietiging

En vergeten beelden

Verborgen achter mist in mijn hoofd

Verschijnen weer als puzzelstukjes

Ik scheur de dispenser uit de keelfles,

Maar giftige druppels

Wat verzamelde de wolken van vreemde koninkrijken

Was alles wat vies was weg

Is het?

Ze slaan gehoorzaam neer

Ik ga naar nul

Reflectie - God niveau

Achter de snaren is mijn wereld en de duivel zal stilletjes in mijn oor zeggen:

"Ja, oom, hierin ben jij, van nature, niet slecht"

Ik weet dit omdat ik het zelf goed speel

De woorden vlogen als kogels de micro in

De tijd zal komen en er zal kalmte, kalmte zijn

Ja, nou, voorlopig alleen storm en onweer

Weer een dwaas om te negeren

Het draait allemaal om één ding, vrijheid heeft alleen de lucht en een kreet,

En teven met slim neuken verdampen allemaal zonder het geluid van de wind

Als er niets is, baken je me

Terwijl ik in de nevelen ben, terwijl ik het laat laden

Het is niet voor altijd, weet je

Het zal iets meer vasthouden, maar om middernacht zal het loslaten

Altijd loslaten

00:00 op de klok.

Nul, nul, nul

We missen het moment voor altijd en kiezen het meest vertakte pad

En, moe van het spelen van deze rol, zal zelfs de maan de andere kant op draaien

Hij zal vragen of we bij ons goede verstand waren?

Of zijn ze altijd buiten het gezonde verstand geweest?

00:00 op de klok.

Nul, nul, nul

We missen het moment voor altijd en kiezen het meest vertakte pad

En, moe van het spelen van deze rol, zal zelfs de maan de andere kant op draaien

Hij zal vragen of we bij ons goede verstand waren?

Of zijn ze altijd buiten het gezonde verstand geweest?

1−7 IB, hiphop.ru

1−7 IB, hiphop.ru

En de tijd is vol, en er is alleen geen betekenis

Je verdrinkt niet met mij in deze gedachten

1−7 IB, hiphop.ru

1−7 IB, hiphop.ru

En de tijd is vol, en er is alleen geen betekenis

Je verdrinkt niet met mij in deze gedachten