Tracks Across the Snow - Floater

All we monsters think we are divinely born

Our fingers pointed to heaven, we direct our scorn

We’re not flying

We’re not flying

We’re not flying yet

Just naming all the stars

Turning, looking backward as we go

We’ve been leaving just tracks across the snow

We’re all dying

We’re all dying

We’re all dying, yah

Yah we’re dying for the things we left undone

The perfect words

We know we’ve never spoken

Never spoken

I built up towers to live on through the stone

I was leaving just tracks across the snow

I’ve been dying

I’m dying

I’m dying, yah

Oh I’m dying for the things I left undone

For everything, a time will come

And all that I thought went on and on

Fade until even the echo’s gone

And down comes that snow

Obscuring all of my hope

Covering everything I know

Covering all of my hope

Just to be loved

Just to be loved

Just to be loved

Just to be loved

Just to be loved not covered over by snow, yah

Creeping down it softly comes

Leaves no trace of what once was at all

Covers all that I’ve done

Filling in all of the holes

Oh, and the glass is breaking

And all the beliefs are shaking

Even the future that you’re making

In time will leave you forsaken

Oh now this vertigo you feel is brought on

By this dizzy, spinning sun

It’s not long 'till our time is done

And we embrace the dreamless oblivion

We monsters think we are divinely borne

Our fingers pointing to heaven we direct our scorn

We’re not flying

We’re not flying

We’re not flying

Just naming all the stars

The Manchurian Candidate (1962)

Yen Lo: Normally conditioned American

Cannot possibly feel guilt

He cannot possibly give himself away

An outwardly normal, productive, sober

And respected member of the community entirely police-proof

His brain has not only been washed, as they say…

It has been dry-cleaned

Alles wat wij monsters denken dat we goddelijk zijn geboren

Onze vingers wezen naar de hemel, we richten onze minachting

We vliegen niet

We vliegen niet

We vliegen nog niet

Gewoon alle sterren noemen

Draaien, achterom kijken als we gaan

We hebben alleen sporen achtergelaten in de sneeuw

We gaan allemaal dood

We gaan allemaal dood

We gaan allemaal dood, yah

Ja, we sterven voor de dingen die we ongedaan hebben gelaten

De perfecte woorden

We weten dat we elkaar nog nooit hebben gesproken

nooit gesproken

Ik bouwde torens om van te leven door de steen

Ik liet alleen sporen achter in de sneeuw

ik ga dood

Ik ga dood

Ik ga dood, yah

Oh ik sterf voor de dingen die ik ongedaan heb gelaten

Voor alles komt er een tijd

En alles wat ik dacht ging maar door

Vervagen tot zelfs de echo weg is

En naar beneden komt die sneeuw

Al mijn hoop verdoezelen

Alles behandelen wat ik weet

Al mijn hoop dekkend

Gewoon om geliefd te zijn

Gewoon om geliefd te zijn

Gewoon om geliefd te zijn

Gewoon om geliefd te zijn

Gewoon om geliefd te zijn, niet bedekt door sneeuw, yah

Naar beneden kruipend komt het zachtjes

Laat geen spoor achter van wat ooit was

Omvat alles wat ik heb gedaan

Alle gaten opvullen

Oh, en het glas breekt

En alle overtuigingen trillen

Zelfs de toekomst die je maakt

Na verloop van tijd zal je verlaten worden

Oh, nu wordt deze duizeligheid die je voelt, veroorzaakt

Bij deze duizelingwekkende, draaiende zon

Het duurt niet lang voordat onze tijd om is

En we omarmen de droomloze vergetelheid

Wij monsters denken dat we goddelijk zijn geboren

Onze vingers wijzend naar de hemel richten we onze minachting

We vliegen niet

We vliegen niet

We vliegen niet

Gewoon alle sterren noemen

De Mantsjoerije kandidaat (1962)

Yen Lo: Normaal geconditioneerde Amerikaan

Kan onmogelijk schuld voelen

Hij kan zichzelf onmogelijk weggeven

Een uiterlijk normaal, productief, nuchter

En gerespecteerd lid van de gemeenschap, volledig politiebestendig

Zijn hersenen zijn niet alleen gewassen, zoals ze zeggen...

Het is naar de stomerij geweest