Too Late to Say Goodbye - Flies on the Square Egg

Oh my precious ember burning, my sweet glowing light

From the moment I first saw you I was yours and you were mine

Deep down we both knew you were trouble by design

And the echo of my mother’s words, «baby don’t you play with fire.»

I was always playing the part: first love only set by a spark

There was no way changing my mind

Now I’m under your spell, trapped in a lie

Shouldn’t have stood that close to the fire

No turning back, no where to run

No where to hide, it’s too late to say goodbye

Push back from my heart, wish we could go back to the start,

But oh my God is this real?

No more time

It’s too late, It’s too late to say goodbye

I can hear the sounds of sirens circling around

Forced to watch the ashes floating, softly drifting to the ground

Deep down we both knew it was trouble by design

And the echo of my mother’s words, «baby don’t you play with fire.»

I was always playing the part: first love only set by a spark

There was no way changing my mind

Now I’m under your spell, trapped in a lie

Shouldn’t have stood that close to the fire

No turning back, no where to run

No where to hide, it’s too late to say goodbye

Push back from my heart, wish we go back to the start

But oh my God is this real?

No more time

It’s too late, It’s too late, it’s too late to say goodbye

After all the dust has settled, we can settle down

Just the two of us forever, no one else around

No one else around aroooound

Now I’m under your spell, trapped in a lie

Shouldn’t have stood that close to the fire

No turning back, no where to run

No where to hide;

it’s too late to say goodbye

Push back from my heart, wish we go back to the start

But oh my God, no escape, no more time

It’s too late, it’s too late, it’s too late to say goodbye

Oh mijn kostbare gloeiende kool, mijn zoete gloeiende licht

Vanaf het moment dat ik je voor het eerst zag, was ik van jou en jij van mij

Diep van binnen wisten we allebei dat je van nature een probleem was

En de echo van de woorden van mijn moeder, "schat, speel niet met vuur."

Ik speelde altijd de rol: first love only set by a spark

Ik kon niet van gedachten veranderen

Nu ben ik onder jouw betovering, gevangen in een leugen

Had niet zo dicht bij het vuur moeten staan

Geen weg terug, niet waarheen te rennen

Geen waar te verbergen, het is te laat om afscheid te nemen

Duw terug vanuit mijn hart, wou dat we terug konden gaan naar het begin,

Maar oh mijn God is dit echt?

Geen tijd meer

Het is te laat, het is te laat om afscheid te nemen

Ik hoor de geluiden van sirenes die rondcirkelen

Gedwongen om de as te zien drijven, zachtjes naar de grond drijvend

Diep van binnen wisten we allebei dat het een ontwerpprobleem was

En de echo van de woorden van mijn moeder, "schat, speel niet met vuur."

Ik speelde altijd de rol: first love only set by a spark

Ik kon niet van gedachten veranderen

Nu ben ik onder jouw betovering, gevangen in een leugen

Had niet zo dicht bij het vuur moeten staan

Geen weg terug, niet waarheen te rennen

Geen waar te verbergen, het is te laat om afscheid te nemen

Duw terug vanuit mijn hart, wou dat we teruggaan naar het begin

Maar oh mijn God is dit echt?

Geen tijd meer

Het is te laat, het is te laat, het is te laat om afscheid te nemen

Nadat al het stof is neergedaald, kunnen we gaan settelen

Voor altijd alleen wij tweeën, niemand anders in de buurt

Er is niemand anders in de buurt

Nu ben ik onder jouw betovering, gevangen in een leugen

Had niet zo dicht bij het vuur moeten staan

Geen weg terug, niet waarheen te rennen

Nergens om te verstoppen;

het is te laat om afscheid te nemen

Duw terug vanuit mijn hart, wou dat we teruggaan naar het begin

Maar oh mijn God, geen ontsnapping, geen tijd meer

Het is te laat, het is te laat, het is te laat om afscheid te nemen