Nomad - Fleurie

Here so high, I fell for you wasting time

Chasing cars around our heads and I

Had a lot to think about those nights

Lessons learned on pages I’d never turned

Cross bridges I never burned to places I’d hide

Maybe we’re two sides of the same coin

Closing our eyes to help us avoid

That only one of us can land face up in the toss

Or maybe the end is just the start of us

Two stars in a cosmic bust

We’ve fallen but we still we trust the sky

To pull us back into

Line, line

I’m feeling fine

You pull me back into line

Pull me back into line, pull me back into line

Quietly close, through windows I kept composed

The door creaking open slow, your words like an undertow

Of yellow patience, orbits of understatements

Chasing cars became races, that soul-starved glow

Oh and my heart tried to be honest

But I was still tied to a promise

And there was only room for error in that hope

Here in the night it’s all this light and dust

Two stars in a cosmic fuss, falling but we still we trust the sky

To pull us back into

Line, line

I’m feeling fine

You pull me back into line

Pull me back into line, pull me back into line

Underwater over skies, tethered by our starry eyes

Oh you know it’s now or never now or never

Underwater over skies, circling we think we fly

Oh you know we’ve gotta try

To fall back into line, I’m feeling fine

Falling back into line, I’m feeling fine

Falling back into line, I’m feeling fine

Hier zo hoog dat ik voor je viel en tijd verspilde

Jagen auto's rond onze hoofden en ik

Had veel om over na te denken die avonden

Lessen die zijn geleerd op pagina's die ik nooit had omgeslagen

Steek bruggen over die ik nooit heb verbrand naar plaatsen waar ik me zou verstoppen

Misschien zijn we twee kanten van dezelfde medaille

Onze ogen sluiten om ons te helpen vermijden

Dat er maar één van ons open kan landen in de toss

Of misschien is het einde slechts het begin van ons

Twee sterren in een kosmische buste

We zijn gevallen, maar we vertrouwen nog steeds op de lucht

Om ons terug te trekken naar

Lijn, lijn

Ik voel me goed

Je trekt me weer in de rij

Trek me terug in de rij, trek me terug in de rij

Rustig dichtbij, door ramen bleef ik kalm

De deur kraakt langzaam open, je woorden als een onderstroom

Van geel geduld, banen van understatements

Auto's achtervolgen werden races, die uitgehongerde gloed

Oh en mijn hart probeerde eerlijk te zijn

Maar ik was nog steeds gebonden aan een belofte

En er was alleen ruimte voor fouten in die hoop

Hier in de nacht is het al dit licht en stof

Twee sterren in een kosmische drukte, vallend, maar we vertrouwen nog steeds op de lucht

Om ons terug te trekken naar

Lijn, lijn

Ik voel me goed

Je trekt me weer in de rij

Trek me terug in de rij, trek me terug in de rij

Onder water boven de hemel, vastgebonden door onze sterrenogen

Oh je weet dat het nu of nooit nu of nooit is

Onder water boven de lucht, cirkelend denken we dat we vliegen

Oh, je weet dat we het moeten proberen

Om weer in de pas te lopen, ik voel me prima

Terugvallen in de lijn, ik voel me prima

Terugvallen in de lijn, ik voel me prima